กระเจียว บัวสวรรค์ ดอกกระเจียวบาน ไม้ดอกขึ้นชื่อ จังหวัดชัยภูมิ
กระเจียว เป็นพืชล้มลุกมีเหง้าอยู่ในดิน จะพักตัวในฤดูหนาวและร้อน เมื่อถึงฤดูฝนจึงจะเริ่มผลิใบและดอก ใบยาวคล้ายใบพาย ออกใบและดอกพร้อมกัน ต้นสูงประมาณ 2 ฟุต ดอกสีเหลืองในแดง กาบดอกสีม่วง ออกดอกพร้อมกัน
กระเจียว : ไม้ดอกพื้นบ้านดั้งเดิมจากพงไพร
กระเจียว อยู่ในวงศ์เดียวกับ ขิง ข่า ขมิ้น ฯลฯ
ใบ จะงอกออกจากลำต้นใต้ดินในฤดูฝน โผล่ พ้นผิวดินขึ้นมา ประกอบด้วยก้านใบ (กาบใบ) ห่อรวมกันแน่นกลายเป็นลำต้นเทียม แล้วแยกออกจากกันเป็นก้านใบ และแผ่นใบ คล้ายกระชาย หรือขมิ้น สูงตั้งแต่ประมาณ ๒๐-๓๐ เซนติเมตร ขึ้นไปถึงราว ๑๐๐ เซนติเมตร
ดอก ดอกกระเจียวจะโผล่ออกตรงกลางลำต้นเทียมเป็นดอกแบบช่อ ก้านช่อดอกยาวตรง มีดอกจริงอยู่รอบๆ ก้านดอก เป็นชั้นๆ ด้านนอกมีใบประดับดอกเป็นกลีบหนา และมีสีสวยงาม เช่น สีส้ม สีแดง สีขาว สีชมพู สีเขียว เป็นต้น ดอกกระเจียวจะออกดอกในช่วงฤดูฝน มีอายุบานอยู่บนต้นประมาณ ๒ สัปดาห์ ก็จะเหี่ยวร่วงโรยไป แต่บางสายพันธุ์ก็อาจบานได้นานถึง ๑ เดือน
ถิ่นกำเนิดของกระเจียว อยู่ในป่าทุกภาคของประเทศไทย เช่น ภาคเหนือ อีสาน กลาง และใต้ โดยพบขึ้นอยู่หลากหลายในภาคเหนือ และภาคอีสาน มากกว่าภาคอื่น นอกจากนี้ยังพบในเพื่อนบ้านใกล้เคียง เช่น พม่า ลาว เขมร มาเลเซีย เวียดนาม ด้วย
คนไทยรู้จักกระเจียวมานานแล้ว ดังปรากฏในหนังสืออักขราภิธาน-ศรับท์ พ.ศ. ๒๔๑๖ ว่า “กระเจียว : ผักอย่างหนึ่ง ต้นใบเช่นขมิ้นขึ้นอยู่กลางทุ่ง กลางป่าข้างเหนือ ดอกมันกินได้”
กระเจียว มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น ว่านมหาเมฆ ดอกดิน กระชายดง (เลย) อาว (เชียงใหม่) สามารถอ่านบทความเพิ่มเติมได้
ที่นี่
[size=150]กระเจียว บัวสวรรค์ ดอกกระเจียวบาน ไม้ดอกขึ้นชื่อ จังหวัดชัยภูมิ [/size]
[attachment=0]ดอกกระเจียว.png[/attachment]
กระเจียว เป็นพืชล้มลุกมีเหง้าอยู่ในดิน จะพักตัวในฤดูหนาวและร้อน เมื่อถึงฤดูฝนจึงจะเริ่มผลิใบและดอก ใบยาวคล้ายใบพาย ออกใบและดอกพร้อมกัน ต้นสูงประมาณ 2 ฟุต ดอกสีเหลืองในแดง กาบดอกสีม่วง ออกดอกพร้อมกัน
กระเจียว : ไม้ดอกพื้นบ้านดั้งเดิมจากพงไพร
กระเจียว อยู่ในวงศ์เดียวกับ ขิง ข่า ขมิ้น ฯลฯ
ใบ จะงอกออกจากลำต้นใต้ดินในฤดูฝน โผล่ พ้นผิวดินขึ้นมา ประกอบด้วยก้านใบ (กาบใบ) ห่อรวมกันแน่นกลายเป็นลำต้นเทียม แล้วแยกออกจากกันเป็นก้านใบ และแผ่นใบ คล้ายกระชาย หรือขมิ้น สูงตั้งแต่ประมาณ ๒๐-๓๐ เซนติเมตร ขึ้นไปถึงราว ๑๐๐ เซนติเมตร
ดอก ดอกกระเจียวจะโผล่ออกตรงกลางลำต้นเทียมเป็นดอกแบบช่อ ก้านช่อดอกยาวตรง มีดอกจริงอยู่รอบๆ ก้านดอก เป็นชั้นๆ ด้านนอกมีใบประดับดอกเป็นกลีบหนา และมีสีสวยงาม เช่น สีส้ม สีแดง สีขาว สีชมพู สีเขียว เป็นต้น ดอกกระเจียวจะออกดอกในช่วงฤดูฝน มีอายุบานอยู่บนต้นประมาณ ๒ สัปดาห์ ก็จะเหี่ยวร่วงโรยไป แต่บางสายพันธุ์ก็อาจบานได้นานถึง ๑ เดือน
ถิ่นกำเนิดของกระเจียว อยู่ในป่าทุกภาคของประเทศไทย เช่น ภาคเหนือ อีสาน กลาง และใต้ โดยพบขึ้นอยู่หลากหลายในภาคเหนือ และภาคอีสาน มากกว่าภาคอื่น นอกจากนี้ยังพบในเพื่อนบ้านใกล้เคียง เช่น พม่า ลาว เขมร มาเลเซีย เวียดนาม ด้วย
คนไทยรู้จักกระเจียวมานานแล้ว ดังปรากฏในหนังสืออักขราภิธาน-ศรับท์ พ.ศ. ๒๔๑๖ ว่า “กระเจียว : ผักอย่างหนึ่ง ต้นใบเช่นขมิ้นขึ้นอยู่กลางทุ่ง กลางป่าข้างเหนือ ดอกมันกินได้”
กระเจียว มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น ว่านมหาเมฆ ดอกดิน กระชายดง (เลย) อาว (เชียงใหม่) สามารถอ่านบทความเพิ่มเติมได้ [url=http://www.kasettambon.com/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A7-%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B9%8C/]ที่นี่[/url]