นางแย้ม เป็นไม้ประดับ และมีสรรพคุณทางสมุนไพร

นางแย้ม

ชื่ออื่นๆ : ปิ้งหอม

ต้นกำเนิด : ประเทศไทย  พม่า

ชื่อสามัญ : Glory Bower

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Clerodendrum fragrans

ชื่อวงศ์ : LABIATAE

ลักษณะของนางแย้ม

เป็นไม้พุ่มเนื้ออ่อน ใบเดี่ยว กว้างทรงรี ขึ้นสลับตามข้อของลำต้น ขอบใบมีหยัก เมื่อขยี้จะมีกลิ่นเหม็น ดอกสีขาวอมชมพู ออกเป็นช่อแน่นที่ปลายกิ่ง เส้นผ่านศูนย์กลาง 6-10 ซม. บานไม่พร้อมกัน ส่วนบนจะบานก่อน มีกลิ่นหอมทั้งวัน ผลเนื้ออ่อนมีเปลือกหุ้ม เมื่อแก่จัดจะแตกเป็น 4 กลีบ มีเมล็ดหลายเมล็ด

การขยายพันธุ์ของนางแย้ม

-/-

ธาตุอาหารหลักที่นางแย้มต้องการ

ประโยชน์ของนางแย้ม

เป็นไม้ประดับ และมีสรรพคุณทางสมุนไพร ใบใช้ตำพอกแก้โรคผิวหนัง รากใช้ต้มดื่มแก้ปวดข้อ ริดสีดวงทวาร แก้หลอดลมอักเสบ ต้นใช้ต้มดื่มแก้กระดูกสันหลังอักเสบเรื้อรัง ปวดข้อ ขับปัสสาวะ แก้ไตพิการ

สรรพคุณทางยาของนางแย้ม

ราก ใช้รากแห้งต้มน้ำ ใส่ภาชนะพอนั่งได้ นั่งแช่น้ำรักษาริดสีดวงทวารมีหัวโผล่ ใช้รากหนักประมาณ 15 – 30 กรัมตุ่นกับไก่ รับประทานติดต่อกัน 2 – 3วัน รักษาโรคเหน็บชา ปวดขา ใช้รากแห้งหนักประมาณ 30 – 60กรัมต้มกับน้ำแก้ปวดเอวปวดตามข้อ เหน็บชามีอาการบวมน้ำ
นอกจากนี้ยังใช้เป็นยาขับฤดูขาว แก้หลอดลมอักเสบ
ใบ ใช้ใบสดต้มน้ำล้างบริเวณที่เป็นโรคผิวหนังผื่นคัน หรือตำพอกบริเวณที่เป็นใช้ใบแห้งหนักประมาณ 15-30 กรัม ต้มน้ำรับประทานเป็นยาขับฤดูขาว แก้หลอดลมอักเสบ
ทั้งต้น ใช้เป็นยาแก้พิษเพื่อฝีกาฬภายใน..

คุณค่าทางโภชนาการของนางแย้ม

การแปรรูปของนางแย้ม

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11797&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com