ลำเพ็ง
ชื่ออื่นๆ : ลำเพ็ง ลำเท็ง
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : –
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Stenochlaena palustris (Burm. f) Bedd.
ชื่อวงศ์ : PTERIDACEAE
ลักษณะของลำเพ็ง
เป็นไม้เถาเลื้อยเกาะยึดติดไม้อื่น คล้ายยอดผักกูด สีแดงอมน้ำตาล ขอบใบหยักเล็กน้อย ผิวใบด้านหน้าเรียบมัน หลังใบมีเส้นใบนูน ใบแก่จะแข็ง
พื้นที่เจริญเติบโตได้ดี ชอบที่ราบลุ่ม ชิ้นแฉะ ป่าพรุ หรือขึ้นในสวนมะพร้าว

การขยายพันธุ์ของลำเพ็ง
ใช้ส่วนอื่นๆ/ส่วนที่ใช้ขยายพันธ์ จะใช้เถา
ธาตุอาหารหลักที่ลำเพ็งต้องการ
ประโยชน์ของลำเพ็ง
ใช้ประโยชน์เป็นอาหาร ยอดเป็นผักเหนาะ แกงเลียง ผัด
สรรพคุณทางยาของลำเพ็ง
สรรพคุณทางสมุนไพร ใช้ใบตำผสมกับดินประสิวดิบเล็กน้อยโปะกระหม่อมเด็กแก้ร้อนใน ทั้งต้น ต้มแก้ไข้ผ้าง ไข้พิษ ไข้ปวดหัวตัวร้อน ไข้หวัด หืดหอบ ไข้สันนิบาต
คุณค่าทางโภชนาการของลำเพ็ง
การแปรรูปของลำเพ็ง
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10741&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com/