กัดลิ้น ชื่ออื่นๆ : แก้วลาว (จันทบุรี) ขี้อ้าย (ลำปาง) ลำไยป่า (อุตรดิตถ์) มะค่าลิ้น (อุตรดิตถ์, ปราจีนบุรี) ต้นกำเนิด :
ป้ายกำกับ: กัดลิ้น
กัดลิ้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ลักษณะของต้นเป็นทรงเรือนยอดแผ่กว้างถึงค่อนข้างกลม เปลือกนอกสีน้ำตาลเทา เปลือกแตกเป็นสะเก็ดบางๆ เปลือกในบางสีน้ำตาลแดง ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ฐานใบแหลม ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่นเล็กน้อย ปลายใบแหลมหรือเรียวแหลม ใบเกลี้ยง หลังใบเขียวเข้ม ท้องใบเขียวนวล ดอกออกเป็นช่อแบบแยกแขนงตามปลายกิ่ง มีขนสั้นสีน้ำตาลอ่อน สีขาวนวล