กระสวย ลำบิดดง ยอดอ่อนและผล รับประทานได้

กระสวย

ชื่ออื่นๆ : จังนัง (สุรินทร์), ดำบิดดง (ระนอง), คันจ้อง คันจอง (อุบลราชธานี)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : ลำบิดดง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Diospyors filipenduly pierre ex lecomte

ชื่อวงศ์ : EBENACEAE

ลักษณะของกระสวย

ไม้ต้นสูงถึง 12 เมตร ไม่ผลัดใบ เปลือกสีเทาปนน้ำตาล ใบเดี่ยวเรียงสลับ ใบรูปไข่หรือรูปไข่แกมรูปขอบขนาน แผ่นใบบางมีขนนุ่ม
ดอกสีเหลืองอ่อน ดอกแยกเพศต่างต้นกัน ผลสอแบบมีสีเนื้อหลายเมล็ดทรงกลม ผลอ่อนมีขนนุ่ม ผลแก่ ผิวเกลี้ยง มีนวลสีขาว

กระบิดดง
กระบิดดง ผลอ่อนมีขนนุ่ม ผลแก่เกลี้ยงมีนวลสีขาว

การขยายพันธุ์ของกระสวย

ใช้เมล็ด/เมล็ดเกิดง่ายตามทุกฤดู

ธาตุอาหารหลักที่กระสวยต้องการ

ประโยชน์ของกระสวย

ยอดอ่อนและผล รับประทานได้ มีรสฝาดหวาน เนื้อไม้ทำฟืน

สรรพคุณทางยาของกระสวย

เป็นสมุนไพร แก้เจ็บท้อง แก้บิด รากผลแก้สมานแผล หรือแก้ไ ใช้เป้นยากำเย็น

คุณค่าทางโภชนาการของกระสวย

การแปรรูปของกระสวย

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10262&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com

Add a Comment