กระไดลิง ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ มีมือเกาะ

กระไดลิง

ชื่ออื่นๆ : บันไดลิง  กระไดลิง   กระไดเต่า  มะลืมคำ (เชียงใหม่) โชกนุ้ย (ช้าวบน-ชัยภูมิ)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : เครือบันไดลิง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Bauhinia scandens L. var. horsfieldii (Miq.) K. et S.S. Larsen,

ชื่อวงศ์ : LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE

ลักษณะของกระไดลิง

ต้น ไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ มีมือเกาะ ขึ้นพาดพันตามเรือนยอดของต้นไม้ไปได้ไกล เถาแก่แข็ง เหนียว แบน โค้งไปมาเป็นลอนสม่ำเสมอลักษณะเป็นขั้นๆ คล้ายบันได จึงเรียกกันว่า “กระไดลิง” กิ่งอ่อนมีขนประปราย กิ่งแก่เกลี้ยง

ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่หรือรูปพัด กว้าง 5-12 ซม. ยาว 6-11 ซม. ปลายแหลมหรือเว้ามากหรือน้อย ใบที่ส่วนปลายเว้าลึกลงมาค่อนใบแผ่นใบมีลักษณะเป็น 2 แฉก โคนใบกว้าง มักเว้าเล็กน้อยที่รอยต่อก้านใบเป็นรูปคล้ายหัวใจ เส้นใบออกจากโคนใบ 5-7 เส้น แผ่นใบด้านบนเกลี้ยงเป็นมัน ด้านล่างมีขนประปรายหรือเกลี้ยง ก้านใบยาว 1.5-5 ซม. หูใบเล็กมาก เป็นติ่งยาว ร่วงง่าย

ดอก ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ยาว 12-25 ซม. ออกที่ปลายกิ่ง มีขนประปราย แตกแขนงน้อย แต่ละแขนงมีดอกเล็กจำนวนมาก กลีบเลี้ยง 5 กลีบ ติดกันคล้ายรูปถ้วย กลีบดอก 5 กลีบ สีขาวอมเหลือง แยกกัน คล้ายรูปพัด ก้านกลีบดอกสั้น เกสรเพศผู้สมบูรณ์ 3 อัน เกสรเพศผู้ไม่สมบูรณ์ 2 อัน ขนาดเล็กกว่า รังไข่ก้านสั้น

ผล ฝักแบน รูปรีหรือรูปไข่แกมรี กว้าง 1.5-2 ซม. ยาว 3-4 ซม ฝักแก่สีน้ำตาลแดง ปลายมน มีติ่งแหลมสั้นๆ
สภาพนิเวศน์ : ขึ้นตามทั่วไปป่าดิบแล้งและป่าเบญจพรรณชื้น

การขยายพันธุ์ของกระไดลิง

ใช้เมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่กระไดลิงต้องการ

ประโยชน์ของกระไดลิง

–

สรรพคุณทางยาของกระไดลิง

เถา แก้พิษทั้งปวง แก้ร้อนใน ขับเหงื่อ แก้พิษฝี แก้ไข้เชื่อมซึม แก้ไข้ตัวร้อน แก้พิษไข้ แก้พิษร้อน พิษโลหิต แก้กระษัย แก้พิษไข้ทั้งปวง แก้พิษเลือดลม
เปลือก แก้โรคผิวหนัง แก้ปวดข้อ

คุณค่าทางโภชนาการของกระไดลิง

การแปรรูปของกระไดลิง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10232&SystemType=BEDO
http://rio13.rid.go.th/2012/herb/herb-garden.html