กะเจียวขาว ไม้ล้มลุก ใบประดับตอนโคนช่อสีเขียว มีดอกตามซอก ตอนปลายช่อสีขาว

กะเจียวขาว

ชื่ออื่นๆ : กระเจียวโคก กระชายดง (เลย) อาวขาว (เชียงใหม่) 

ต้นกำเนิด : พบทั่วไปในป่าเบญจพรรณและป่าเต็งรัง

ชื่อสามัญ : บัวสวรรค์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Curcuma parviflora Wall.

ชื่อวงศ์ : ZINGIBERACEAE

ลักษณะของกะเจียวขาว

ไม้ล้มลุก สูง 30-40 ซม. มีเหง้ากลม ใบเดี่ยว ต้นหนึ่งมี 4 ใบ ออกจากเหง้าชูขึ้นมาเหนือพื้นดิน 2 ใบพร้อมกันก่อน ใบที่ 3 และ 4 ออกพร้อมช่อดอก ใบรูปขอบขนาน ปลายแหลม โคนมน ช่อดอกกว้างประมาณ 2 ซม. ยาว 8-10 ซม. ใบประดับเรียงซ้อนกัน โคนติดกันเป็นกรวย ใบประดับตอนโคนช่อสีเขียว มีดอกตามซอก ตอนปลายช่อสีขาว ไม่มีดอก ดอกเล็ก สีขาว ปลายกลีบปากจัก สีม่วง และมีเส้นสีม่วงพาดตามยาวอยู่ด้านใน

การขยายพันธุ์ของกะเจียวขาว

การเพาะเมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่กะเจียวขาวต้องการ

ประโยชน์ของกะเจียวขาว

เดือนกุมภาพันธ์-กรกฎาคม

สรรพคุณทางยาของกะเจียวขาว

คุณค่าทางโภชนาการของกะเจียวขาว

การแปรรูปของกะเจียวขาว

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11779&SystemType=BEDO
http://biodiversity.forest.go.th/index.php?option=com_dofplant&id=1683&view=showone&Itemid=59
https://www.flickr.com