กะเม็ง ไม้ล้มลุกลำต้นตั้งตรง มีขนแข็งสากมือปกคลุม

กะเม็ง

ชื่ออื่นๆ : กะเม็งตัวเมีย, คัดเม็ง (ภาคกลาง) บังกีเช้า (จีน) หญ้าสับ, ฮ่อมเกี่ยว (ภาคเหนือ)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : กะเม็ง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eclipta prostrata (L.) L.

ชื่อวงศ์ : ASTERACEAE

ลักษณะของกะเม็ง

ต้น ไม้ล้มลุกลำต้นตั้งตรง สูงประมาณ 30-50 ซม. ลำต้นกลม มีขนแข็งสากมือปกคลุม  สูง 10-60 ซม.

ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปใบหอก โคนเรียวแหลม ขอบเรียบหรือจักห่างๆ 2-3 จักช่วงปลายใบ

ดอก ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น ออกเป็นช่อเดี่ยวที่ยอด หรือ 1-3 ช่อตามง่ามใบ ดอกวงนอกรูปลิ้น เป็นดอกเพศเมีย มี 3-5 ดอก กลีบดอกสีขาว ดอกวงในกลีบดอกติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 4 กลีบ สีขาว เป็นดอกสมบูรณ์เพศ

ผล ผลแก่แห้งสีดำ ไม่แตก

กระเม็ง
กระเม็ง ลำต้นมีขนแข็งสากมือปกคลุม

การขยายพันธุ์ของกะเม็ง

ใช้เมล็ด/นำเมล็ดมาว่านได้เลย

ธาตุอาหารหลักที่กะเม็งต้องการ

ประโยชน์ของกะเม็ง

ทั้งต้นผสมกับลูกมะเกลือดิบโขลกใช้ย้อมผ้าให้ดำ

สรรพคุณทางยาของกะเม็ง

  • ต้นกะเม็ง ใช้เป็นยาบำรุงเลือด
  • ใบและราก ใช้เป็นยาถ่ายและทำให้อาเจียน
  • รากใช้เป็นยาขับลม
  • ในอินเดียใช้น้ำคั้นจากต้นสดมาสักเพื่อให้รอยสัก เป็นสีเขียวคราม ใช้ย้อมผมให้ดำ
  • ใบใช้โขลกพอกแผลสดห้ามเลือด
  • ในอินโดนีเซียใช้น้ำคั้นจากลำต้น ทาแก้ขี้กลาก

คุณค่าทางโภชนาการของกะเม็ง

การแปรรูปของกะเม็ง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10560&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com

Add a Comment