ชุมแสง ยอดมีรสมัน ใช้ลวกรับประทานเป็นผักร่วมกับน้ำพริก

ชุมแสง

ชื่ออื่นๆ : แสง, ผักแสง, กระเบียน, ขางข้าวต้นเกลี้ยง, แสงกึน, แก้ว

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Xanthophyllum glaucum Wall

ชื่อวงศ์ : XANTHOPHYLLACEAE

ลักษณะของชุมแสง

ต้น ไม้ยืนต้นขนาดกลางอายุหลายปี เปลือกต้นสีน้ำตาลอ่อน สูง 5-10 เมตร แตกกิ่งก้านสาขามาก ปลายยอดมักโน้มลงมา

ใบ ใบเดี่ยวยาวรีเรียงสลับ ไม่ผลัดใบ ขอบใบเรียบ แผ่นใบสีเขียวเป็นมันวาว ใบอ่อนสีเขียวออกเหลือง

ดอก ดอกออกเป็นช่อ ดอกย่อยขนาดเล็กสีขาวออกเขียว ออกตามซอกใบ

ผล  ผลเดี่ยวสีเขียวหม่นขนาดประมาณ 2 ซม. สุกสีเหลืองอ่อน

การขยายพันธุ์ของชุมแสง

ใช้เมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่ชุมแสงต้องการ

ประโยชน์ของชุมแสง

ยอดมีรสมัน ใช้ลวกรับประทานเป็นผักร่วมกับน้ำพริก นำไปแกงกะทิ หรือแกงเลียง

สรรพคุณทางยาของชุมแสง

ราก เปลือกต้น และ ใบ เอาไปผสมกับเนื้อไม้ต้นสะแกแสง เนื้อไม้ต้นสะแบงและเนื้อไม้ต้นสังวาลย์–พระอินทร์จำนวนพอประมาณ หรือใกล้เคียงกัน นำทั้งหมดไปแช่ในน้ำต้มจนเนื้อยาออก แล้วตักอาบ เช้าเย็นแก้โรคผิวหนังผื่นคันพุพองได้ดีมาก

คุณค่าทางโภชนาการของชุมแสง

การแปรรูปของชุมแสง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9956&SystemType=BEDO
www.area-based.lpru.ac.th
www.ecoforest.phsmun.go.th