ซ่อนกลิ่น
ชื่ออื่นๆ : ซ่อนชู้, ดอกรวงข้าว, ดอกลีลา (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ)
ต้นกำเนิด : อเมริกาใต้
ชื่อสามัญ : Tuberose
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Polianthes tuberosa Linn.
ชื่อวงศ์ : AGAVACEAE
ลักษณะของซ่อนกลิ่น
ต้น ไม้ล้มลุกมีหัวเป็นกระจุกอยู่ใต้ดินสำหรับสะสมอาหาร
ใบ ใบขึ้นมาเป็นกอ ๆ ใบมีสีเขียว เล็กเรียวยาวโผล่พ้นดิน ขนาดใบยาวประมาณ 1-1.5 ฟุต
ดอก มีดอกติดอยู่ตอนปลายใบเป็นช่อยาวตั้งแต่ 6 – 15 นิ้ว ดอกย่อย 40 – 90 ดอก ทยอยบานตั้งแต่โคนช่อไปหาปลายช่อ สีขาว ส่งกลิ่นหอมแรงทั้งกลางวันและกลางคืน ดอกทยอยบานและบานอยู่ได้หลายวัน มีทั้งพันธุ์ดอกลาที่มีกลีบดอกชั้นเดียวและพันธุ์ดอกซ้อน ที่มีกลีบดอกหลายชั้น ออกดอกตลอดปี
การขยายพันธุ์ของซ่อนกลิ่น
การปลูกแยกหน่อ, การแบ่งหัว
ธาตุอาหารหลักที่ซ่อนกลิ่นต้องการ
ประโยชน์ของซ่อนกลิ่น
- เป็นพันธุ์ไม้หอมขนาดเล็ก ต้องการพื้นที่ในการปลูกไม่มาก ปลูกในกระถางได้
- ดอกนำมาทำอาหาร เช่น แกงจืด หรือผัดใส่หมูสับ
- ดอกซ่อนกลิ่นมีกลิ่นหอมแรงในสมัยโบราณจึงนิยมใช้ประดับตกแต่งในงานศพ นัยว่าเพื่อกลบกลิ่น เนื่องจากสมัยก่อนไม่มีสารเคมีช่วยรักษาศพ
สรรพคุณทางยาของซ่อนกลิ่น
คุณค่าทางโภชนาการของซ่อนกลิ่น
การแปรรูปของซ่อนกลิ่น
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9969&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com