ต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
ชื่ออื่นๆ : ขางปากปูด, สะแองใบมน, เส้งใบมน
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : หญ้าเซ่งใบมน Wire Bush
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Melochia corchorifolia L.
ชื่อวงศ์ : Sterculiaceae
ลักษณะของต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
ไม้ล้มลุก อายุหลายปี วัชพืช ลำต้น ก้านใบและช่อดอกมีขนรูปดาวปกคลุม ใบรูปไข่แกมขอบขนาน ปลายแหม ขอบหยัก ดอกเป็นกระจุกแน่นที่ซอกใบปลายกิ่ง ดอกขนาดเล็ก สีม่วงอ่อนถึงสีขาว มีจุดเหลืองที่โคนกลีบดอก ผล กลม เล็ก มีร่องตื้น เมื่อผลแห้งจะแตกตามร่อง
การขยายพันธุ์ของต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
ใช้เมล็ด/นำเมล็ดมาว่านได้เลย
ธาตุอาหารหลักที่ต้นเซ่งใบมน ขี้อ้นต้องการ
ประโยชน์ของต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
พบตามนาข้าว ที่รกร้างทั่วไป
สรรพคุณทางยาของต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
เป็นสมุนไพร
ใบ ใช้พอกแผล แก้บวมหรือแก้ปวดบริเวณท้อง บางตำราว่า
ลำต้นและใบ ต้มในน้ำมันเป็นยาป้องกันพิษจากงูบางชนิด
คุณค่าทางโภชนาการของต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
การแปรรูปของต้นเซ่งใบมน ขี้อ้น
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10578&SystemType=BEDhttps://www.flickr.com