ต้นเน่าใน

ชื่ออื่นๆ : แก้มอ้น (อุดรธานี) ไคร้มด, ห้าขาว (เชียงใหม่) ตานขโมย (ชุมพร) เต่ช่ออีโพ้ (กาญจนบุรี) บอระเพ็ด (จันทบุรี) ซึกุนัย (ลาหู่)

ต้นกำเนิด : พบที่ประเทศศรีลังกา ตอนใต้ของจีน เมียนม่าห์ ประเทศไทยพบขึ้นตามป่าดิบแล้งและ ป่าเต็งรัง ที่ระดับความสูง 500-1,350 เมตร

ชื่อสามัญ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ilex umbellulata Loes.

ชื่อวงศ์ : AQUIFOLIACEAE

ลักษณะของเน่าใน

ต้น ไม้ยืนต้น สูง 10-20 เมตร ความยาวรอบต้น 10-40 เซนติเมตร

ใบ ใบ เดี่ยว เรียงสลับ รูปรี กว้าง 2-5 ซม. ยาว 4.5-10 ซม.

ดอก ดอก สีขาวครีมแกมเขียว ออกเป็นช่อ พร้อมใบอ่อน ช่อดอกย่อยรูปกลม มีดอกย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก ขนาด 1-3 มม. ก้านช่อดอกยาวถึง 2 ซม. กลีบรองดอกสีเขียวขนาดเล็ก โคนเชื่อมติดกัน กลีบดอก จำนวน 5 กลีบ ออกดอกช่วงเดือน ธันวาคม-มกราคม

ผล ผลแบบผลสด รูปทรงกลม ขนาดผ่านศูนย์กลาง 5 มม. เมื่อสุกสีแดงดำ ผิวเป็นมัน ผลแก่ช่วงเดือนเมษายน-พฤษภาคม

การขยายพันธุ์ของเน่าใน

การใช้เมล็ด

เป็นพืชที่หายาก

ธาตุอาหารหลักที่เน่าในต้องการ

ประโยชน์ของเน่าใน

นำใบไปรับประทานคล้ายใบพลู เพราะใบพืชสกุล Ilex L. มีสารคาเฟอีนที่ช่วยให้ร่างกายกระฉับกระเฉง
ผล เป็นอาหารนก นกจะมากินแล้วคนจะรอมายิงนก (ลาหู่)

สรรพคุณทางยาของเน่าใน

เปลือกต้นและเนื้อไม้ ต้มรวมกับเปล้าหลวง นำไปอาบสำหรับคนที่มีร่างกายไม่ค่อยสมบูรณ์แข็งแรง น้ำหนักตัวน้อย

คุณค่าทางโภชนาการของเน่าใน

การแปรรูปของเน่าใน

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : www.qsbg.org, www.doa.go.th, www.biodiversity.forest.go.th

ต้นเน่าใน ไม้ยืนต้นขึ้นตามป่าดิบแล้งและป่าเต็งรังเป็นพืชหายาก