บักค้อ
ชื่ออื่นๆ : ตะค้อ หมากค้อ
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : ตะคร้อ
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Schleichera oleosa (Lour.) Oken
ชื่อวงศ์ : SAPINDACEAE
ลักษณะของบักค้อ
ไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นบิดเป็นปุ่มปม เปลือกสีน้ำตาลอมเทา แตกเป็นสะเก็ด ใบ : ไม้ผลัดใบ ใบออกเป็นช่อ ใบอ่อนมีสีแดงใบแก่มีสีเขียว ใบกว้าง 8 – 9 เซนติเมตรยาว15 – 16 เซนติเมตร ดอก : ออกดอกเป็นช่อ จะห้อยย้อยลงมา กลีบดอกแยกกันสีขาว กลีบเลี้ยงสีเขียวแยกกัน ผล : ผลกลมสีน้ำตาล เป็นพู ๆ 2 – 3 พู ผิวบาง ผลสุกรับประทานได้ เมล็ด : เมล็ดสีน้ำตาลดำ รูปร่างค่อนข้างรี มีรอยแยกของเมล็ดเพื่อการงอกเมล็ด

การขยายพันธุ์ของบักค้อ
ใช้เมล็ด/เพาะเมล็ดปลูกได้เลย
ธาตุอาหารหลักที่บักค้อต้องการ
ประโยชน์ของบักค้อ
เนื้อไม้ใช้ในอุตสาหกรรมไม้ ทำฟืนและถ่าน เปลือก ใช้ย้อมสี ใบอ่อน กินเป็นผัก
ผลกินเป็นยาระบาย

สรรพคุณทางยาของบักค้อ
–
คุณค่าทางโภชนาการของบักค้อ
การแปรรูปของบักค้อ
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=12137&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com