ผักกาดมูเซอ รับประทานเป็นผักหรือนำไปต้ม ลวกรับประทานกับน้ำพริก

ผักกาดมูเซอ

ชื่ออื่นๆ : ผักกาดก้านขาว, ผักกาดยาง, ผักกาดคออ่อน, สำปะสี, หลำปะสี, ผักปลิว, ผักกาดหัวหงอก, หญ้าดอกฟุ้ง

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ :  Rape , Swedish Turnip

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Brassica napus Linn.

ชื่อวงศ์ : CRUCIFERAE

ลักษณะของผักกาดมูเซอ

ต้น พืชล้มลุกสูงประมาณ 3-5 ฟุต ลำต้นเป็นเหลี่ยมสีเขียวอ่อน

ใบ ใบสีเขียวเข้มพื้นใบหยาบ ผิวใบมีขนหลังใบขรุขระ ขอบใบเป็นหยัก ใบกว้างประมาณ 3-4 นิ้ว.

ดอก ดอกสีเหลือง มีก้านชูสูงขึ้นมา

การขยายพันธุ์ของผักกาดมูเซอ

ใช้เมล็ด  ชอบขึ้นที่ป่าโปร่งหรือขึ้นเองตามธรรมชาติ มีแสงแดดพอเพียง

ธาตุอาหารหลักที่ผักกาดมูเซอต้องการ

ประโยชน์ของผักกาดมูเซอ

ยอดอ่อน ใบ ดอกอ่อน ลำต้นอ่อน รับประทานเป็นผักหรือนำไปต้ม ลวกรับประทานกับน้ำพริก หรือนำไปปรุงอาหาร เช่น แกงส้ม แกงกะทิ

สรรพคุณทางยาของผักกาดมูเซอ

–

คุณค่าทางโภชนาการของผักกาดมูเซอ

การแปรรูปของผักกาดมูเซอ

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9924&SystemType=BEDO
http://area-based.lpru.ac.th
https://www.flickr.com