ผักหอมแย้ เป็นผักที่มีกลิ่นหอมฉุน อยู่ในตระกูลผักชี นำไปรับประทานเป็นผักสดกับน้ำพริก หรือนำไปปรุงอาหารใส่แกง

หอมแย้

ชื่ออื่นๆ : ผักหอมแย้, ยำแย้, ลำแย้, ผักสะแงะ, แสงะ, อีแงะ, ผักชีไร่

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Trachyspermum roxburghianum (DC.) Craib

ชื่อวงศ์ : UMBELLIFERAE

ลักษณะของหอมแย้

ต้น : ไม้ล้มลุกลำต้นตรงภายในกลวง ไม่ค่อยแตกกิ่ง สูงประมาณ 10-30 ซม.

ใบ : ใบเดี่ยวขอบใบหยักเว้าเข้าหาเส้นกลางใบ คล้ายใบผักชีแต่มีสีเขียวเข้มกว่า

ดอก : เป็นดอกช่อออกที่ปลายยอด ดอกมีขนาดเล็กมี 5 กลีบสีขาว

เมล็ด : เล็กกว่าเมล็ดผักชีสีน้ำตาล หัวท้ายแหลม

การขยายพันธุ์ของหอมแย้

ใช้เมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่หอมแย้ต้องการ

ประโยชน์ของหอมแย้

เป็นผักที่มีกลิ่นหอมฉุน อยู่ในตระกูลผักชี ยอดอ่อน ใบ ต้น นำไปรับประทานเป็นผักสดกับน้ำพริก หรือนำไปปรุงอาหารใส่แกงต่างๆ เช่น แกงหน่อไม้ แกงลาว แกงหวาย แกงแค

สรรพคุณทางยาของหอมแย้

ขับลม แก้ท้องอืดท้องเฟ้อ ลดอาการปวดบวม บำรุงสายตา

คุณค่าทางโภชนาการของหอมแย้

การแปรรูปของหอมแย้

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9922&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com