มะลิวัลย์ ไม้เถาเลื้อย ดอกสีขาว มีกลิ่นหอม

มะลิวัลย์

ชื่ออื่นๆ : มะลิป่า มลิวัน

ต้นกำเนิด : ประเทศจีน และอินเดีย

ชื่อสามัญ : มะลิวัลย์

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Jasminum Adenophyllum

ชื่อวงศ์ : OLEACEAE

ลักษณะของมะลิวัลย์

มะลิวัลย์เป็นไม้เถาเลื้อย มีต้นหรือเถาขนาดเล็กกลมเกลี้ยงสีน้ำตาลอ่อน สามารถเลื้อยพันไม้อื่นได้ไกล 2-3 เมตร ใบสีเขียวอมเหลือง ลักษณะใบบางแต่แข็ง เป็นรูปมนรี ปลายใบแหลม แตกใบเป็นคู่ ยาว 5 ซม. ดอกเป็นสีขาว ก้านดอกสีน้ำตาลอ่อนยาว 3 ซม. ช่อหนึ่งๆ มีดอก 3-6 ดอก กลีบดอกเรียงยาวมี 7-9 กลีบ ขนาดดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ 2.5 ซม. ออกดอกดกตลอดทั้งปี ดอกมีกลิ่นหอม

การขยายพันธุ์ของมะลิวัลย์

ใช้กิ่ง/ลำต้น/เพาะเมล็ด, ตอนกิ่ง, ปักชำกิ่ง

ธาตุอาหารหลักที่มะลิวัลย์ต้องการ

ประโยชน์ของมะลิวัลย์

ปลูกประดับบ้าน

สรรพคุณทางยาของมะลิวัลย์

ราก ใช้ถอนพิษต่างๆ รวมทั้งถอนพิษยาก็ได้ ถ้าเกิดอาการแพ้ยา
ดอก ปรุงผสมกับสมุนไพรอื่นๆ เป็นยาหอม ใช้เป็นยาแก้ไข แก้ร้อนใน เป็นยาบำรุงหัวใจได้ดีทีเดียว

คุณค่าทางโภชนาการของมะลิวัลย์

การแปรรูปของมะลิวัลย์

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11444&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com