มะเฟืองช้าง
ชื่ออื่นๆ : มะเฟืองช้าง สะเดาช้าง สะเดาหิน ยมขาว โค้โย่ง เสียดค่าง
ต้นกำเนิด : ขึ้นในป่าเบญจพรรณแล้งและชื้นทั่วไป
ชื่อสามัญ : ยมหิน
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Chukrasia tabularis A.Juss
ชื่อวงศ์ : MELIACEAE
ลักษณะของมะเฟืองช้าง
-ไม้ต้น ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบแต่ผลิใบใหม่เร็ว เรือนยอดเป็นพุ่มรูปกรวยต่ำ ๆ
– เปลือก สีน้ำตาลคล้ำ สีเทา หรือเทาปนดำ แตกเป็นร่องลึกตามยาวของลำต้น และมีรูระบายอากาศทั่วไป
– ใบ ประกอบ เรียงสลับ ใบย่อยออกเยื้องกันเล็กน้อย แผ่นใบย่อยรูปดาบ ท้องใบมีขนนุ่ม หลังใบเกลี้ยง
– ดอก ดอกเล็ก สีเขียวแกมเหลือง ออกเป็นช่อตาม ปลายกิ่ง
– ผล ผลเล็ก กลมรี ๆ แข็ง สีน้ำตาลอมม่วง

การขยายพันธุ์ของมะเฟืองช้าง
ใช้เมล็ด/การเพาะเมล็ด
ธาตุอาหารหลักที่มะเฟืองช้างต้องการ
ประโยชน์ของมะเฟืองช้าง
เนื้อไม้สีน้ำตาลอมเหลือง เป็นมัน เนื้อละเอียด ไสกบตกแต่งง่าย ชักเงาได้ดี ใช้ในการก่อสร้างบ้านเรือน ทำเสา ขื่อ รอด ตง กระดาน ทำเครื่องเรือน ด้ามเครื่องมือ และไม้อัด
สรรพคุณทางยาของมะเฟืองช้าง
คุณค่าทางโภชนาการของมะเฟืองช้าง
การแปรรูปของมะเฟืองช้าง
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9569&SystemType=BEDO
https://www.dnp.go.th/EPAC/province_plant/prea.htm
https://www.flickr.com