มะแหลบ
ชื่ออื่นๆ : เทียนตั๊กแตน
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : มะแหลบ
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Heracleum siamicum Craib. (Heracleum Barmanicum Kurz )
ชื่อวงศ์ : Umbelliferae
ลักษณะของมะแหลบ
ต้น เป็นพืชล้มลุก มีอายุหลายปี ลักษณะที่โดดเด่นของพืชตระกูลนี้อยู่ที่รากนั้นเป็นหัวยาวใต้ดินขนานกับพื้น ผิว ลำต้นเป็นสันเหลี่ยม ตั้งตรงสูง 40-100 เซนติเมตร
ใบ ใบประกอบมี 3 ใบย่อยหรือแยกเป็น 3 แฉก รูปรี ยาว 3-7 เซนติเมตร ปลายแหลมก้านใบยาว
ดอก ดอกเป็นช่อแบบซี่ร่ม แตกแขนงเป็นช่อย่อยหลายช่อมีดอกย่อยจำนวนมาก ขนาดของดอกเล็กสีขาวถึงสีเหลืองจางอมเขียว
ผล ผลเป็นรูปรีคล้ายรูปไข่กลับด้าน พบพืชตระกูลหญ้าชนิดนี้ได้ในที่โล่ง เจริญเติบโตในดินทรายตามป่าผลัดใบที่สูงระดับ 600 เมตรขึ้นไป
การขยายพันธุ์ของมะแหลบ
ใช้เมล็ด/เมล็ดตกตามพื้นตามวิธิธรรมชาติ
ธาตุอาหารหลักที่มะแหลบต้องการ
ประโยชน์ของมะแหลบ
ไม่มีข้อมูลสารอาหาร เมล็ดใช้เป็นเครื่องเทศแต่งกลิ่นอาหาร ชาวล้านนานำมาเป็นส่วนผสมของน้ำพริกลาบ
สรรพคุณทางยาของมะแหลบ
มีประโยชน์ทางด้านสมุนไพร ประเทศอินเดียกินรากซึ่งจะคล้ายหัวแครอต เพราะมีสรรพคุณเป็นยาบำรุงและยาแก้ไข้
คุณค่าทางโภชนาการของมะแหลบ
การแปรรูปของมะแหลบ
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=12196&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com