ยี่เข่ง นิยมปลูกเป็นไม้ประดับหรือเป็นแนวรั้วเขตริมทาง มีสรรพคุณทางยา

ยี่เข่ง

ชื่ออื่นๆ : คำฮ่อ (ภาคเหนือ)

ต้นกำเนิด : เขตอบอุ่นและเขตร้อนในทวีปเอเชีย

ชื่อสามัญ : Crape Flower, Common Crape Myrtle, Indian lilac, Chinese Crape Myrtle

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lagerstroemia indica L.

ชื่อวงศ์ : LYTHRACEAE

ลักษณะของยี่เข่ง

ต้น  เป็นไม้พุ่มผลัดใบขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบๆต้น ผิวลำต้นสีเทาหรือเกือบขาว เรียบ ลอกได้เป็นแผ่นบางๆ กิ่งก้านอ่อน มีปีกแคบ ๆ จึงทำให้ดูเหมือนเป็นสี่เหลี่ยม

ใบ  ใบเรียงเกือบตรงข้ามหรือตรงข้าม ใบเดี่ยว รูปไข่ กว้าง 2.0 – 3.5 ซม. ยาว 4 – 5 ซม. ปลายใบมนหรือแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ ผิวใบเรียบ ด้านท้องใบตรงเส้นกลางใบมีขนสั้นๆ ปกคลุมอยู่เล็กน้อย ก้านใบเล็กมาก

ดอก  ดอกช่อออกอยู่ที่ปลายกิ่ง กลีบดอกมี 6 กลีบ มีหลายสี เช่น ขาว ชมพู แดง และม่วง เมื่อดอกบานเต็มที่เส้นผ่านศูนย์กลาง 2 – 3 ซม. กลีบดอกเป็นคลื่นดูคล้ายย่น กลีบดอกบาง โคนกลีบดอกเรียวเป็นก้านเล็กๆ มีเกสรเพศผู้สีเหลืองจำนวนมากอยู่กลางดอก

ผล  เป็นรูปทรงกลม กว้าง 8 – 11 มม. ยาว 9 – 13 มม. ผลแก่แข็ง ภายในมีเมล็ดเล็กจำนวนมาก เมื่อแก่แตกตามขวาง เมล็ดมีปีก

การขยายพันธุ์ของยี่เข่ง

การเพาะเมล็ด, การปักชำกิ่ง

ธาตุอาหารหลักที่ยี่เข่งต้องการ

ประโยชน์ของยี่เข่ง

นิยมปลูกต้นยี่เข่งไว้เป็นไม้ประดับในบ้านหรือในสวน หรือจะปลูกเป็นแนวรั้วเขตริมทาง

สรรพคุณทางยาของยี่เข่ง

ใบและดอก ใช้ตำพอกรักษาแผล แก้ผดผื่น แก้กลากเกลื้อน
เปลือกของต้น ใช้เป็นยาลดไข้
ราก ช่วยให้เลือดหมุนเวียนได้สะดวก  แก้ปวดฟันราก ช่วยให้เลือดหมุนเวียนได้สะดวก

คุณค่าทางโภชนาการของยี่เข่ง

การแปรรูปของยี่เข่ง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11362&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com