ราชาวดีหลวง เป็นพืชหายาก พบทางภาคเหนือ จังหวัดเชียงใหม่ และ เชียงราย

ราชาวดีหลวง

ชื่ออื่นๆ : ราชาวดีหลวง

ต้นกำเนิด : ในประเทศไทยพบทางภาคเหนือ จังหวัดเชียงใหม่ และ เชียงราย สำหรับสถานภาพในไทย ถือว่าเป็นพืชหายาก

ชื่อสามัญ : –

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Buddleja macrostachya Wall. ex Blume

ชื่อวงศ์ : Scrophuariaceae

ลักษณะของราชาวดีหลวง

ต้น ไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ประมาณ 5 ม. กิ่งเป็นสี่เหลี่ยมหรือเป็นปีก มีขนกระจุกตามกิ่งอ่อน

ใบ แผ่นใบ กลีบเลี้ยงและหลอดกลีบดอกด้านนอก หลอดกลีบดอก รังไข่ และผล หูใบคล้ายใบ ใบเรียงตรงข้าม รูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 4-45 ซม. ปลายใบแหลมยาว โคนใบรูปลิ่มหรือเรียวสอบจรดลำต้น ขอบใบจักมน เส้นแขนงใบข้างละ 15-25 เส้น ไร้ก้านหรือเกือบไร้ก้าน

ดอก ช่อดอกแบบช่อเชิงลด ออกที่ปลายกิ่ง ยาว 5-20 ซม. เรียงหนาแน่น เป็นกระจุก 1-3 ดอก กลีบเลี้ยงรูประฆัง ยาว 3-6 มม. กลีบรูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 2 มม. กลีบดอกสีชมพูอมม่วง เชื่อมติดกันเป็นหลอด ปากหลอดกลีบสีส้ม หลอดกลีบรูปทรงกระบอกแคบ ๆ ยาว 0.8-1 ซม. มีขนยาวด้านใน กลีบเกือบกลม ยาว 2-4 มม.

การขยายพันธุ์ของราชาวดีหลวง

การเพาะเมล็ด, การปักชำ

ธาตุอาหารหลักที่ราชาวดีหลวงต้องการ

ลักษณะแวดล้อมที่เติบโตได้ดี ชอบดินร่วนระบายน้ำดี แดดจัด อากาศเย็น

ประโยชน์ของราชาวดีหลวง

เป็นไม้ดอกไม้ประดับ

สรรพคุณทางยาของราชาวดีหลวง

คุณค่าทางโภชนาการของราชาวดีหลวง

การแปรรูปของราชาวดีหลวง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9889&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com