ลางสาด ผลสุกสีเหลือง ผิวเรียบ เนื้อนิ่ม รสหวานหอม

ลางสาด

ชื่ออื่นๆ : รังสาด, ลังสาด, รางสาด, ลางสาด (ไทย) ลาซะ, ดูกู (มลายู)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : Lansium

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lansium domesticum Serr

ชื่อวงศ์ : MELIACEAE

ลักษณะของลางสาด

ต้น เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก เป็นไม้ผลเมืองร้อน (ร้อนชื้น) มีลำต้นตรง สูงประมาณ 5-10 เมตร แตกกิ่งก้านเป็นมุมแหลมกระจายกึ่งกลางลำต้นขึ้นไป ลักษณะปลายกิ่งตั้ง ส่วนผิวของลำต้นชั้นนอกมีสีเทาและขรุขระ เปลือกไม่หลุดออก

ใบ ใบเป็นใบประกอบ เกิดสลับซ้ายขวาอยู่ต่างระนาบกัน ก้านใบกลม ลักษณะใบเป็นรูปไข่รีโค้งมน ปลายใบเรียวแหลม ขอบใบเรียบ ที่ผิวใบมีไขนวลปกคลุมอยู่ ใบมีสีเขียวเข้ม ด้านล่างใบมีเส้นใบนูนเด่น

ดอก เป็นดอกช่อสีขาว เกิดตามลำต้นตามกิ่ง ลักษณะดอกสมบูรณ์เพศ ออกดอกช่วงเดือนเมษายน

ผล  ออกผลเป็นช่อ ๆ ผลสดมีสีเขียว เมื่อสุกจะเป็นสีเหลือง ผลมีลักษณะกลมรี เปลือกค่อนข้างบาง ผิวละเอียด ผลอ่อนนุ่ม มียางมากเป็นสีขาวขุ่น ๆ ส่วนเนื้อในนิ่ม ฉ่ำน้ำ มีรสหวานหอมอมเปรี้ยวเล็กน้อย  ผลออกช่วงเดือนกันยายน

เมล็ด  มีเมล็ดมาก ประมาณ 5 เมล็ด และเมล็ดมีสีน้ำตาล ลักษณะกลมแบนรี มีเปลือกหุ้มบางๆ ผิวเมล็ดเรียบ มีเนื้อในสีขาว มีรสฝาดและขมจัด

การขยายพันธุ์ของลางสาด

ใช้เมล็ด/ใช้เมล็ดหรือกิ่งตอนปลูก

ธาตุอาหารหลักที่ลางสาดต้องการ

ประโยชน์ของลางสาด

• ผลนำมารับประทานเป็นผลไม้

สรรพคุณทางยาของลางสาด

• ผลมารับประทานหรือจำหน่ายทางด้านสมุนไพร ผลแก้ท้องร่วงและบิด
• เปลือกผล มีสารโอเลอเรซิน สรรพคุณแก้ท้องร่วงและบรรเทาอาการปวดท้อง
• เปลือกต้น มีรสฝาด ใช้รักษาโรคเกี่ยวกับลำไส้
• เปลือกต้น มีรสขม ใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ แก้ไข้
• เนื้อลางสาด ประกอบไปด้วยคาร์โบไฮเดรต เส้นใย โปรตีน แคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก วิตามินบี1 วิตามินบี2 และวิตามินซี เปลือกต้น ใช้รักษาโรคเกี่ยวกับลำไส้ แก้ไข้ เปลือกผล สามารถแก้อาการท้องร่วงท้องเดินได้ โดยการนำเปลือกมาหั่นแล้วนำไปคั่วชงกับน้ำเดือด กินครั้งละครึ่งถ้วย เมล็ด นำมาฝนกับน้ำฝนให้ข้น ใช้เป็นยาหยอดหู แก้อักเสบ หรือเป็นฝีในหู ใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ รักษาเริมและงูสวัดได้

คุณค่าทางโภชนาการของลางสาด

การแปรรูปของลางสาด

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10494&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com