ลำดวน หอมนวล ดอกแห้งบำรุงกำลัง บำรุงหัวใจ

ลำดวน

ชื่ออื่นๆ : หอมนวล (ภาคเหนือ) ลำดวน (ภาคอีสาน)

ต้นกำเนิด : เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ชื่อสามัญ : White cheesewood

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Melodorum fruticosum Lour

ชื่อวงศ์ : ANNONACEAE

ลักษณะของลำดวน

ต้น เป็นไม้ต้นขนาดกลาง สูง 5 – 20 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดรูปกรวย หนาทึบ ลำต้นเปลาตรง มีเปลือกสีน้ำตาล แตกขรุขระเป็นสะเก็ด

ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ แผ่นใบรูปขอบขนานหรือรูปใบหอก กว้าง 2.5-4 เซนติเมตร ยาว 5-11.5 เซนติเมตร ปลายใบแหลมโคนใบสอบหรือมน

ดอก ดอกมีสีนวลกลิ่นหอม ออกเดี่ยวตามซอกใบที่ปลายกิ่ง กลีบดอกหนาและแข็ง กลีบดอก ชั้นนอก 3 กลีบแผ่ออก ชั้นใน 3 กลีบ หุบเข้าหากัน เมื่อบานเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 2 เซนติเมตร

ผล ผลเป็นผลกลุ่ม ทรงกลม เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 0.6 เซนติเมตร สีเขียว เมื่อสุกสีดำ รสหวานอมเปรี้ยว

การขยายพันธุ์ของลำดวน

การเพาะเมล็ด, การตอนกิ่ง

ธาตุอาหารหลักที่ลำดวนต้องการ

ประโยชน์ของลำดวน

เป็นสมุนไพรแก่นต้มดื่มตอนที่อยู่ไฟ
ผลเป็นยาขับเลือด
ผลสุกรสหวานอมเปรี้ยว รับประทานได้
เนื้อไม้ใช้ก่อสร้าง ทำฟืนเผาถ่าน
ดอกนำมาบูชาพระ(จากการสัมภาษณ์และจัดประชุมเสวนาผู้รู้ในท้องถิ่น)
เป็นพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดศรีสะเกษ
ดอกหอมนวลยังเป็นดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวงและมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ

สรรพคุณทางยาของลำดวน

ดอกแห้ง เป็นยาบำรุงกำลัง บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต แก้ลม จัดอยู่ในจำพวกเกสรทั้งเก้า ปลูกเป็นไม้ประดับ ไม้ให้ร่ม ดอกสวยงาม มีกลิ่นหอม
เกสร มีสรรพคุณบำรุงกำลัง และบำรุงหัวใจ นำมาประกอบกับสมุนไพรจีน
ดอก แก้ไข้ แก้ลมวิงเวียน บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต

คุณค่าทางโภชนาการของลำดวน

การแปรรูปของลำดวน

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9291&SystemType=BEDO
https://th.wikipedia.org
https://www.royalparkrajapruek.org
https://www.flickr.com