ว่านท้องใบม่วง ใบต้มกับไก่กินเป็นยาบำรุงกำลัง

ว่านท้องใบม่วง

ชื่ออื่นๆ : ว่านกอบ, หย่าเลี้ยะ (ม้ง)

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Gynura bicolor (Roxb. ex Willd.) DC

ชื่อวงศ์ : ASTERACEAE

ลักษณะของว่านท้องใบม่วง

ไม้ล้มลุก อวบน้ำ สุง 20-40 ซม. ใบ เดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่กลับ หรือรูปใบหอกกลับ กว้าง 2-4 ซม. ยาว 5-10 ซม. ขอบใบหยัก มีขนทั้งสองด้าน แผ่นใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีม่วงแดง ดอกช่อกระจุกแน่น ออกเดี่ยวๆ หรือเป็นกลุ่ม ดอกย่อยสีเหลืองสด ผล แห้ง ไม่แตก มีหลายสัน

ว่านท้องใบม่วง
ว่านท้องใบม่วง ขอบใบหยัก ใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีม่วงแดง

การขยายพันธุ์ของว่านท้องใบม่วง

ตัดกิ่งชำ

ธาตุอาหารหลักที่ว่านท้องใบม่วงต้องการ

ประโยชน์ของว่านท้องใบม่วง

ภาคเหนือนำยอดและใบอ่อนใช้เป็นผักรับประทานกับลาบ

สรรพคุณทางยาของว่านท้องใบม่วง

  • รากต้มน้ำดื่มแก้อาการปวดท้องหลังคลอดลูก และแก้อาหารเป็นพิษ
  • ใบต้มกับไก่กินเป็นยาบำรุงกำลังและแก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย
  • ตำรายาไทยและจีนใช้ ใบสดตำละเอียดผสมสุราพอกปิดฝี แก้ฟกบวม แก้คัน แก้พิษอักเสบ แก้พิษแมลงกัดต่อย งูสวัด เริม

คุณค่าทางโภชนาการของว่านท้องใบม่วง

การแปรรูปของว่านท้องใบม่วง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11121&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com

Add a Comment