ว่านหางจระเข้
ชื่ออื่นๆ :
ต้นกำเนิด : ชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนี่ยน
ชื่อสามัญ : Aloe vera
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Aloe vera (L. ) Burm.f.
ชื่อวงศ์ : Adphodelaceae
ลักษณะของว่านหางจระเข้
ว่านหางจระเข้เป็นพืชอวบนำลำต้นสั้นหรือไม้ลำต้นสูง 60 – 100 ซม. (24 – 39 นิ้ว) กระจายพันธุ์โดยตะเกียงใบหนาอ้วนมีสีเขียวเทา – เขียว บางสายพันธุ์มีจุดสีขาวบน
เเละล่างของโคนใบขอบใบเป็นหยักเเละมีฟันเล็กๆสีขาว
การขยายพันธุ์ของว่านหางจระเข้
ใช้กิ่ง/ลำต้น/-
ธาตุอาหารหลักที่ว่านหางจระเข้ต้องการ
ประโยชน์ของว่านหางจระเข้
ใบ – รสเย็นตำผสมมุรา พอกฝี
ลำต้น – รสเย็นดองสุราดื่มขบคาวปลา
ราก – รสขม รับประทานถ่ายโรคหนองใน เเก้มุตกิด
ยางในใบ – เป็นยาระเหย
สรรพคุณทางยาของว่านหางจระเข้
ใบ ปอกเปลือกจะได้วุ้นสด ใช้เป็นยาระบาย วุ้นสดฝานเป็นแว่น ล้างน้ำ ทาปูน ใช้ปิดขมับแก้ปวด รักษาแผลไฟใหม้ น้ำร้อนลวก ทั้งแผลสด แผลเรื้อรัง รักษาและป้องกันแผลไม้เกรียมจากแสงแดด
คุณค่าทางโภชนาการของว่านหางจระเข้
การแปรรูปของว่านหางจระเข้
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9754&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
