สะไคน้ำ ยอดอ่อนรับประทานเป็นผักสดหรือเผาไฟ มีรสขมเล็กน้อย

สะไคน้ำ

ชื่ออื่นๆ : สะโคน้ำ, โคกกระออม, โพออม, สะไล่น้ำ สะไล่เดอะ, วิวี่, ลู, ลีบเครือ, เครือผักไล่น้ำ, ตุ้มต้อก, ติ้นโข่ไหม (จีน)

ต้นกำเนิด : เกิดตามที่รกร้างว่างเปล่า ริมทาง ขึ้นตามริมน้ำ

ชื่อสามัญ :  Ballon Vine , Heart Pea , Heart seed , Smooth leaved Heart Pea.

ชื่อวิทยาศาสตร์ :  Cardiospermum helicacabum Linn.

ชื่อวงศ์ : SAPINDACEAE

ลักษณะของสะไคน้ำ

ต้น ไม้เถาเลื้อยล้มลุกขนาดกลาง ลักษณะเถาเป็นรูป 5 เหลี่ยม เลื้อยพันต้นไม้อื่นหรือเลื้อยไปตามพื้นดิน ตรงข้อของเถาจะมีมือสำหรับยึดเกาะ

ใบ ใบประกอบมีใบย่อย 3 ใบ ใบยาวรี ปลายใบแหลม ขอบใบหยักลึกและมีมือเกาะสั้นๆ อยู่ที่ปลายยอดระหว่างซอกเถาที่มีก้านช่อดอก มือจับมี 2 อัน แยกกันออกจากก้านช่อดอกที่ยาว ใบสีเขียวอ่อน

ดอก ดอกช่อขนาดเล็กสีขาวมีประมาณ 3-4 ดอก ออกที่ซอกใบ มีมือและปลายม้วนงอ

ผล ผลรูปทรงกลมแกมสามเหลี่ยม มีกลีบเลี้ยงบางๆ สีเขียวอ่อนหุ้มมิด ลักษณะเป็นรูปโคมไฟสามเหลี่ยม หรือเป็นถุงลมมีสามสีแบ่งเป็น 3 ช่อง ผลแห้งแตกได้ ในผลหนึ่งจะมีเมล็ดอยู่ประมาณ 1-3 เมล็ด เมล็ดจะมีลักษณะกลมเท่าเมล็ดข้าวโพด มีสีเขียวอ่อนค่อนข้างนิ่ม เมื่อเมล็ดแก่จัดจะเปลี่ยนเป็นสีดำและแข็ง มีขั้วรูปหัวใจสีขาว

การขยายพันธุ์ของสะไคน้ำ

ใช้เมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่สะไคน้ำต้องการ

ประโยชน์ของสะไคน้ำ

ยอดอ่อน รับประทานเป็นผักสดหรือเผาไฟ ยอดอ่อนมีรสขมเล็กน้อย

สรรพคุณทางยาของสะไคน้ำ

คุณค่าทางโภชนาการของสะไคน้ำ

การแปรรูปของสะไคน้ำ

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10820&SystemType=BEDO
http://area-based.lpru.ac.th
https://www.flickr.com