หญ้าตองกง ช่อดอกใช้ทำไม้กวาด

ตองกง

ชื่ออื่นๆ : ตองกง, ก๋ง (เหนือ) เค้ยหลา (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) เลาแล้ง (สุโขทัย) หญ้ากาบไผ่ใหญ่ (เลย) หญ้าไม้กวาด, หญ้ายูง (ยะลา

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : bamboo grass,  tiger grass

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Thysanolaena latifolia (Roxb. ex Hornem) Honda

ชื่อวงศ์ : GRAMINEAE

ลักษณะของตองกง

ต้น เป็นหญ้าล้มลุก มีเหง้า เป็นพืชอายุหลายปี หลายฤดู ลำต้นตั้ง เจริญเติบโตแบบอยู่เป็นกอ ที่แข็งแรงมาก ลำต้นคล้ายต้นไผ่ สูงราว 3-4 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นประมาณ 7.6-17.6 มิลลิเมตร

ใบ ใบเป็นใบเดี่ยว แผ่นใบรูปหอกเรียวยาวมีขนาดใหญ่ ใบยาวประมาณ 30 เซนติเมตร กว้าง 4 เซนติเมตร หน้าใบและหลังใบไม่มีขน ขอบใบเรียบ ก้านใบสั้น มีเยื่อกันน้ำฝนค่อนข้างหนาระหว่างแผ่นใบกับก้านใบ กาบใบเรียบ เรียบ สีเขียวอมขาวนวล ยาว 7.5-20.9 เซนติเมตร แต่ละใบเรียงตัวห่างตลอดลำต้น ปลายใบแหลม โคนใบรูปหัวใจ ขอบใบเรียบ แผ่นใบเกลี้ยง กาบใบเกลี้ยงสั้นกว่าปล้อง ยาว 13-20 เซนติเมตร ส่วนลิ้นใบเป็นแผ่นเยื่อบางๆ สีน้ำตาลอ่อน

ดอก ออกดอกตลอดทั้งปี ออกดอกเป็นช่อขนาดใหญ่ แบบ panicle ยาวประมาณ 50 ซม.แผ่แบบไม้กวาด แตกแขนงเล็กๆ จำนวนมาก ช่อดอกยาว 72.6-112.3 เซนติเมตร ส่วนของหัวยาว 50-70 เซนติเมตร ช่อดอกมีขนนุ่มละเอียด กลุ่มดอกย่อย มีขนาดเล็กมีดอกย่อย 2 ดอก ดอกล่างลดรูปเป็นเยื่อบางๆเป็นดอกหมัน ดอกบนเป็นดอกสมบูรณ์เพศ แหลม มีรยางค์ยาวประมาณ 1 มิลลิเมตร มีเส้นบนกาบ 1 เส้น เกสรเพศผู้ 3 อัน ก้านชูอับเรณูยาวประมาณ 0.3มิลลิเมตร อับเรณูยาวประมาณ 1 มิลลิเมตร สีเหลือง มีรังไข่อยู่ ออกดอกระหว่างเดือนพฤศจิกายน ถึงเดือนสิงหาคม

ผล  ผลขนาดเล็กมีเมล็ดเดียว รูปขอบขนานหรือรูปไข่ ยาวประมาณ 1 มิลลิเมตร ผลมีสีแดง

การขยายพันธุ์ของตองกง

การใช้เมล็ดและส่วนลำต้นหรือเหง้าใต้ดิน

ขึ้นตามที่โล่งสองข้างทาง ไหล่เขา และชายป่า ต่างประเทศพบที่อินเดีย จีน พม่า และแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบทั่วทุกภาค

ธาตุอาหารหลักที่ตองกงต้องการ

ประโยชน์ของตองกง

• ใช้ทำเครื่องจักสานและเครื่องใช้สอย
• ใบใช้ห่อข้าวเหนียว ซึ่งมักจะทำในพิธีต่างๆเช่นพิธีผูกข้อมือ
• ช่อดอกตากแห้งแล้วถักยึดกับด้ามไม้ใช้เป็นไม้กวาด
• ก้านช่อดอกตากแห้งแล้วนำไปมัดกับด้ามไม้ไผ่ใช้ทำไม้กวาด
• ดอก ช่อดอกใช้ทำไม้กวาด
• ยอดอ่อนเป็นแหล่งอาหารสัตว์ตามธรรมชาติสำหรับแทะเล็มของโค กระบือ ช้าง สัตว์ป่า

สรรพคุณทางยาของตองกง

รากนำไปต้ม ใช้อมกลั้วคอเมื่อมีไข้

คุณค่าทางโภชนาการของตองกง

ส่วนของใบและยอดอ่อน มีค่าโปรตีน 10.9เปอร์เซ็นต์ เยื่อใย 15.9 เปอร์เซ็นต์ ไขมัน 2.7 เปอร์เซ็นต์ เถ้า 5.6 เปอร์เซ็นต์ แคลเซียม 0.10 เปอร์เซ็นต์ ฟอสฟอรัส 0.38เปอร์เซ็นต์ แทนนิน 1.01 เปอร์เซ็นต์

การแปรรูปของตองกง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10500&SystemType=BEDO
https:// th.wikipedia.org
https://www.flickr.com