อรพิม
ชื่ออื่นๆ : คิ้วนาง, อรพิม (ภาคกลาง)
ต้นกำเนิด : พบเฉพาะภาคกลางและภาคเหนือของไทย ขึ้นตามป่าละเมาะ
ชื่อสามัญ : –
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Bauhinia winitii Craib.
ชื่อวงศ์ : LEGUMINOSAE
ลักษณะของอรพิม
ต้น เป็นไม้เถาเลื้อย ที่มีลำต้นหรือเถาแข็ง มีอายุหลายปี เป็นไม้ที่มีมือเกาะม้วนงอ
ใบ ใบประกอบขนาดเล็ก รูปกลม โคนและปลายเว้า คล้ายใบแฝด
ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงสีน้ำตาลอมเขียว มีขนคล้ายกำมะหยี่ กลีบดอกสีขาวรูปช้อน 5 กลีบ กลีบกลางแต้มสีเหลือง แผ่นกลีบย่น เกสรเพศผู้เป็นเส้นยาว 10 อัน ขนาดดอก 10-15 เซนติเมตร ดอกมีกลิ่นหอม ออกเดือนตุลาคม-กุมภาพันธ์
ผล เป็นฝักสีน้ำตาล ยาว 5-10 เซนติเมตร มี 6-10 เมล็ด
การขยายพันธุ์ของอรพิม
การเพาะเมล็ด, การตอนกิ่ง
ธาตุอาหารหลักที่อรพิมต้องการ
ประโยชน์ของอรพิม
- ปลูกเป็นไม้ประดับ
- เปลือกไม้ใช้เคี้ยวกับหมาก และเส้นใยจากเปลือกไม้ใช้ทำเชือก
- เป็นดอกไม้ประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี
สรรพคุณทางยาของอรพิม
เปลือกต้น เป็นยาแก้ท้องเสีย
คุณค่าทางโภชนาการของอรพิม
การแปรรูปของอรพิม
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9606&SystemType=BEDO
https://th.wikipedia.org
https://www.flickr.com
