แววมยุรา
ชื่ออื่นๆ : เกล็ดหอย, แววมยุเรศ, สามสี, หญ้าลิ้นเงือก, หญ้าลำโพง
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : Wishbone flower, Bluewings, Torenia
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Torenia fournieriLinden. ex E. Fourn.
ชื่อวงศ์ : Scrophulariaceae
ลักษณะของแววมยุรา
ต้น : ไม้ดอกล้มลุก ลำต้นและกิ่งเป็นเหลี่ยม แตกกิ่งก้านมาก
ใบ : ใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก ใบรูปไข่ถึงรูปรีแคบ กว้าง 1.5-4.5 เซนติเมตร ยาว 5-7 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบจักฟันเลื่อย แผ่นใบบาง สีเขียว เส้นใบเป็นร่อง
ดอก : สีแดง ชมพู ม่วงเข้ม ม่วงอ่อน โคนกลีบสีขาวกลีบล่างอาจมีแต้มสีเหลือง ออกเป็นช่อแบบช่อกระจะตามซอกใบที่ปลายกิ่ง โคนกลีบดอกเชื่อมกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 5 แฉก ขนาดไม่เท่ากัน ดอกบานเต็มที่กว้าง 1.5-2.5 เซนติเมตร ดอกจะบานทุกฤดูกาล
ผล : ผลแห้งแตก รูปรีหรือทรงกระบอก มีเมล็ดจำนวนมาก
การขยายพันธุ์ของแววมยุรา
การเพาะเมล็ด
ธาตุอาหารหลักที่แววมยุราต้องการ
เป็นไม้ดอกประดับที่ชอบแสงแดดรำไร ทนร้อนได้ดี ปลูกได้ทุกฤดูกาล
ประโยชน์ของแววมยุรา
- ปลูกคลุมดินในสวน ดอกช่วยสร้างสีสัน เหมาะกับสวนในบ้าน ริมน้ำตก ลำธาร
- ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับตามตามอาคารสถานที่ทั้งภายในอาคารและภายนอกอาคารให้ดูสวยงาม สดใส และยังช่วยดูดซับสารพิษในอากาศได้
สรรพคุณทางยาของแววมยุรา
รากสดทุบพอแหลก หรือทุบผสมเกลือ อมแก้ปวดฟัน
คุณค่าทางโภชนาการของแววมยุรา
การแปรรูปของแววมยุรา
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9891&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
