แว่นแก้ว ปลูกเป็นไม้คลุมดิน แทนหญ้าบริเวณริมน้ำ

แว่นแก้ว

ชื่ออื่นๆ : แว่นแก้ว, บัวแก้ว, ผักหนอกใหญ่

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : Water Pennywort

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Hydrocotyle umbellate L.

ชื่อวงศ์ : UMBELLIFERAE (ARALIACEAE)

ลักษณะของแว่นแก้ว

ต้น ไม้ล้มลุกอายุหลายปี ลำต้นทอดเลื้อยไปตามผิวดินที่ชุ่มชื้น มีรากออกตามข้อ

ใบ ใบเดี่ยว รูปกลม ก้นปิด ขอบใบหยักมนหรือเป็นแฉกมน เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 – 4 เซนติเมตร สีเขียวเข้ม เป็นมัน ก้านใบสีเขียวอ่อน ตั้งตรงขึ้น

ดอก  ออกเป็นช่อซี่ร่ม ดอกย่อยขนาดเล็ก สีขาวขุ่นถึงขาวอมเขียวอ่อน

การขยายพันธุ์ของแว่นแก้ว

การเพาะเมล็ด และแยกต้นอ่อน

ธาตุอาหารหลักที่แว่นแก้วต้องการ

ประโยชน์ของแว่นแก้ว

• ปลูกเป็นไม้คลุมดิน แทนหญ้าบริเวณริมน้ำหรือบริเวณดินเลนที่มีน้ำตื้น ๆ
• ปลูกเป็นไม้น้ำในกระถาง
• ใบกินเป็นผักสดแกล้มกับน้ำพริกหรืออาหารรสจัดได้

สรรพคุณทางยาของแว่นแก้ว

• รากนำมาต้มดื่มสำหรับผู้ที่เป็นโรคตับและลำไส้ เป็นยาทำให้อาเจียน ช่วยขับปัสสาวะ และช่วยสมานแผล
• ทั้งต้นใช้แก้ตาแดง ขับปัสสาวะ ช้ำใน บวม พิษไข้ ท้องอืด ท้องเสีย

คุณค่าทางโภชนาการของแว่นแก้ว

การแปรรูปของแว่นแก้ว

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9553&SystemType=BEDO
www.flickr.com