ไฟเดือนห้า
ชื่ออื่นๆ : ค่าน้ำ (ลำปาง) คำแค่ (เงี้ยว- แม่ฮ่องสอน) ดอกไม้เมืองจีน (สุราษฎร์ธานี) เด็งจ้อน (ลำปาง) เทียนแดง (ภาคกลาง) เทียนใต้ (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) เทียนทำ (เชียงใหม่) นางแย้ม (นครราชสีมา) บัวลาแดง, พริกนก (เชียงใหม่) พอตอซู (กะเหรี่ยง-ตาก) พอสู่เหนาะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ไฟเดือนห้า (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) ไม้จีน (ประจวบคีรีขันธ์) ไม้เมืองจีน (สุราษฎร์ธานี)
ต้นกำเนิด : ทวีปอเมริกาเขตร้อน
ชื่อสามัญ : Bastard ipecacuanha, Butterfly Weed, Blood Flower, Milkweed, Silkweed
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Asclepias curassavica L.
ชื่อวงศ์ : APOCYNACEAE
ลักษณะของไฟเดือนห้า
ต้น ไม้ล้มลุก อายุหลายปี สูง 40-60 เซนติเมตร กิ่งอ่อนมีขน ทุกส่วนมีน้ำยางสีขาว
ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปหอกยาวหรือรูปขอบขนานแกมรูปหอก ปลายแหลม โคนสอบ ขอบเรียบ
ดอก ออกดอกเป็นช่อแบบช่อกระจุก ตามซอกใบและปลายกิ่ง แต่ละช่อมี 7-20 ดอก ก้านช่อดอกมีขนสั้นนุ่ม ดอกสีแดงอมส้ม กลีบดอก 5 กลีบ โค้งงอ และมีรยางค์รูปมงกุฎหรือกระบังรอบสีเหลืองหรือส้มยื่นออกมา เกสรเพศผู้ 5 เกสร
ผล รูปกระสวย ยาว 5-10 เซนติเมตร เมื่อแก่จะแตก เมล็ดสีน้ำตาลเข้ม รูปไข่ แบน และมีขนยาวสีขาว
การขยายพันธุ์ของไฟเดือนห้า
การเพาะเมล็ด
การปลูก ดินร่วน ต้องการน้ำปานกลาง แสงแดดเต็มวันถึงครึ่งวัน
ธาตุอาหารหลักที่ไฟเดือนห้าต้องการ
ประโยชน์ของไฟเดือนห้า
ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ ไม้กระถาง ขนที่ติดเมล็ดนำไปใช้ยัดหมอน และใช้เป็นสมุนไพร
ส่วนที่เป็นพิษ
– ทุกส่วนมีสารพวกกลัยโคไสด์ ถ้ากินมากเกินไจะทำให้กล้ามเนื้อหัวใจเป็นอัมพาตและอาจถึงแก่ชีวิตได้
– ส่วนต่าง ๆ มีสาร asclepiadin เป็นพิษโดยเฉพาะกับสัตว์เลี้ยงอาจถึงชีวิต
สรรพคุณทางยาของไฟเดือนห้า
- ราก แก้ฟกช้ำ ทำให้อาเจียน
- ต้น รักษาโรคหัวใจ บำรุงธาตุ
- ใบ ฆ่าเชื้อโรคเรื้อน ขับพยาธิไส้เดือน
- ดอก แก้ปวดศีรษะ
คุณค่าทางโภชนาการของไฟเดือนห้า
การแปรรูปของไฟเดือนห้า
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9881&SystemType=BEDO
www.data.addrun.org
www.flickr.com
