ไม้พลอง ใบใช้เป็นยาแก้ไฟไหม้น้ำร้อนลวก

ไม้พลอง

ชื่ออื่นๆ : พลองเหมือด (พลองใบเล็ก)

ต้นกำเนิด : ประเทศเขตร้อนทั่วไป

ชื่อสามัญ : Memecylon edule L.

ชื่อวิทยาศาสตร์ : MELASTOMATACEAE

ชื่อวงศ์ : MELASTOMATACEAE

ลักษณะของไม้พลอง

พลอง เป็นไม้พุ่มขนาดกลาง สูงประมาณ 5-7 เมตร ดอกจะบานหนึ่งครั้งในหนึ่งปี
บายไม่นานมาก จะออกดอกช่วงเดือน เมษายน – พฤษภาคม

ใบ; เป็นใบเดียว โดลนใบแหลม หรือมนปลายเลียวแหลม ใบหนา
ดอก; ออกเป็นนช่อ ออกเป็นจุดตามปลายกิ่ง ดอกตูมสีชอพู เมื่อบานเป็นสีม่วงแกมนำเงิน

ผล; เป็นผลเล็กๆติดอยู่ปลายกิ่ง เมื่อสุกมีสีแดง

การขยายพันธุ์ของไม้พลอง

-/ขยายยพันธุ์ โดยเมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่ไม้พลองต้องการ

ประโยชน์ของไม้พลอง

• เนื้อหุ้มเมล็ดของผลสุกมีรสหวานใช้รับประทานได้
• เนื้อไม้สามารถนำมาใช้ทำเป็นด้ามเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ ได้

สรรพคุณทางยาของไม้พลอง

• เนื้อไม้และรากใช้ฝนหรือต้มดื่มเป็นยาแก้ไข้ แก้ไข้พิษ ไข้หัด (เนื้อไม้, ราก)

• เนื้อไม้และรากใช้ฝนหรือต้มดื่มเป็นยาถอนพิษผิดสำแดง ดับพิษร้อน และดับพิษภายในต่างๆ (เนื้อไม้, ราก)
• ใบใช้เป็นยาแก้ไฟไหม้น้ำร้อนลวก ไม่ทำให้เกิดเป็นแผลเป็น และช่วยดับพิษปวดแสบปวดร้อน

คุณค่าทางโภชนาการของไม้พลอง

การแปรรูปของไม้พลอง

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9388&SystemType=BEDO

พลอง