มะลิไส้ไก่
ชื่ออื่นๆ : มะลิย่าน มะลิเถื่อน ลิ (ภาคใต้) เสี้ยวต้น ดอกใบ ไลไก่ ดอกเสี้ยว ไส้ไก่ เขี้ยวงู (ทั่วไป) มะลิฝรั่ง (เชียงใหม่) เครือไส้ไก่ มอกส่วยเตาะ มะลิจี่เลี่ยม มะลิป่า มะลิเลี่ยม
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : มะลิไส้ไก่
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Jasminum elongatum (Bergius) Willd.
ชื่อวงศ์ : OLEACEAE
ลักษณะของมะลิไส้ไก่
ต้น เป็นไม้พุ่มกึ่งเลื้อยขนาดเล็ก ต้นสูงหรือเลื้อยได้ไม่เกิน 2-3.5 เมตร แตกกิ่งก้านหนาแน่นคล้ายเถาเลื้อย
ใบ ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้ามเป็นคู่ๆ ใบรูปหอก กว้าง 1.5-3 เซนติเมตร ยาว 3-9 เซนติเมตร ขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยง
สีเขียวสด ก้านใบยาว 0.5-1 เซนติเมตร
ดอก ช่อดอกสีขาว ออกเป็นช่อสั้น ๆ ตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยงติดกันเป็นรูปกรวย ปลายแยกเป็นแฉกแหลมๆ 6 แฉก มีขนประปราย กลีบดอกโคนเชื่อมติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็นแฉกรูปขอบขนาด 6-8 แฉก เมื่อดอกย่อยบานมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 2-3 เซนติเมตร ดอกเริ่มแย้มและส่งกลิ่นหอมในช่วงเย็น ดอกบานวันเดียวแล้วโรย มีฤดูออกดอกอยู่ในช่วงเดือนพฤศจิกายน – มีนาคม ออกดอกสีขาวโพลนเต็มต้นในช่วงเดือนกุมภาพันธ์
ผล ผลเดี่ยว กลมรีเล็กน้อย เมื่ออ่อนสีเขียว แก่เป็นสีดำ มีเมล็ดเดียว
การขยายพันธุ์ของมะลิไส้ไก่
การปักชำและตอนกิ่ง ปลูกเลี้ยงในที่ร่มรำไร ชอบความชื้นสูง
ธาตุอาหารหลักที่มะลิไส้ไก่ต้องการ
ประโยชน์ของมะลิไส้ไก่
- ผลสุกมีสีม่วงอมดำ เปลือกนิ่ม รสหวานเล็กน้อย จึงเป็นอาหารของนกและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก
- ใช้เป็นไม้ประดับ
สรรพคุณทางยาของมะลิไส้ไก่
–
คุณค่าทางโภชนาการของมะลิไส้ไก่
การแปรรูปของมะลิไส้ไก่
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=12089&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
