มารัง
ชื่ออื่นๆ : เปอดาไลเขียว, มาดัง, ตารับ, เตอรับ, หรือตีมาดัง
ต้นกำเนิด : ปรเะเทศมาเลเซีย บรูไน และอินโดนีเซีย บริเวณเกาะบอร์เนียว และประเทศฟิลิปปินส์
ชื่อสามัญ :
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Artocarpus odoratissimus
ชื่อวงศ์ : Moraceae
ลักษณะของมารัง
เป็นพืชพื้นเมืองในเกาะบอร์เนียว เกาะปาลาวัน และเกาะมินดาเนา ในฟิลิปปินส์พบกระจายพันธุ์ในมินโดโร เกาะมินดาเนา บาซิลัน และคาบสมุทรซูลู ในเกาะบอร์เนียว พบเป็นพืชป่ามีลักษณะใกล้เคียงกับ ขนุน จำปาดะและ สาเก เป็นต้นไม้ที่เขียวชอุ่มตลอดปีซึ่งเติบโตสูงถึง 25 เมตร ใบมี 16-50 เซนติเมตรยาว 11-28 เซนติเมตรและกว้างคล้ายกับสาเก ใบมีรอยหยักหรือร่องลึก ผลมีลักษณะกลมถึงรูปขอบขนาน ยาว 15-20 ซม. และกว้าง 13 ซม. และหนักประมาณ 1 กก. เปลือกหนา ผลของมารังขนาดใหญ่เนื้อรสหวาน รับประทานได้ โดยจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแก่เมื่อสุก เนื้อภายในผลคล้ายขนุน แต่ยวงใหญ่กว่าและเป็นสีขาว
การขยายพันธุ์ของมารัง
ใช้เมล็ด
ธาตุอาหารหลักที่มารังต้องการ
ประโยชน์ของมารัง
- ปลูกไว้ตามรั้วให้ร่มเงา
- ผลรับประทานสด หรือใช้ทำเค้ก แต่ต้องรับประทานทันทีหลังจากผ่าเพราะจะเสียรสชาติและเกิดสีดำเร็วมาก
- เมล็ดรับประทานได้ โดยนำไปต้มหรืออบ
- ผลอ่อนต้มในกะทิรับประทาน ใช้เป็นผัก
สรรพคุณทางยาของมารัง
–
คุณค่าทางโภชนาการของมารัง
การแปรรูปของมารัง
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11083&SystemType=BEDO
https://th.wikipedia.org
https://www.flickr.com
