กระเทียมเถา ปลูกประดับบ้านและนำใบอ่อนมาทานกับน้ำพริก

กระเทียมเถา

ชื่ออื่นๆ : กระเทียมเถา

ต้นกำเนิด :

ชื่อสามัญ : Garlic vine

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pachyptera hymenaea (DC.) A. Gentry

ชื่อวงศ์ : BIGNONIACEAE

ลักษณะของกระเทียมเถา

ต้น กระเทียมเถาเป็นไม้เถาเลื้อยเนื้อแข็ง ขนาดกลาง มีลำต้นเป็นเถาใหญ่ แข็งแรง สามารถเลื้อยไปได้ไกลมากกว่า 10 เมตร เถาอ่อนและส่วนยอดจะเป็นสีเขียว ส่วนเถาแก่จะเป็นสีน้ำตาล ผิวเรียบเกี้ยง

ใบ มีใบประเภทใบประกอบ มีใบย่อย 1 คู่ ออกตรงข้ามกันตามข้อต้น เป็นไม้ใบบางแต่แข็งกระด้าง รูปใบรีหรือมน หรือใบรูปไขjขอบใบเรียบปลายใบและโคนใบแหลมก้านใบสั้นมีมือเกาะอยู่ระหว่างใบย่อยแต่ละคู่ในขณะที่ใบยังอ่อน ใบจะมีกลิ่นคล้ายกับกลิ่นกระเทียม

ดอก ออกดอกเป็นช่อตามข้อต้น หรือตามโคนกาบใบ ช่อหนึ่งจะมีประมาณ 10-20 ดอก ดอกสีม่วงอ่อน ตรงปากดอกหรือกลางดอกสีค่อนข้างขาวมีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมติดกันเล็กน้อย ลักษณะดอกจะเป็นรูปกรวยปากบาน หรือรูปแตร มีกลีบดอกแยกออกเป็น 5 กลีบ เมื่อดอกบานใหม่ ๆ จะเป็นสีขาว แล้วจะกลายเป็นสีชมพูและสีม่วง เมื่อแก่จัด มีเกสรตัวผู้ภายในดอก 4 อัน สั้น 2 อัน และยาวอีก 2 อัน ในช่วงที่ออกดอก กระเทียมเถาจะทิ้งใบหมด

ผล ผลเป็นฝักแบน รูปขอบขนาน กว้าง 1.2-1.5 เซนติเมตร ยาว 14-20 เซนติเมตร ปลายแหลม เมล็ดจำนวนมาก แบน มีปีกบางใสทั้งสองด้าน

การขยายพันธุ์ของกระเทียมเถา

ใช้กิ่ง/ลำต้น/นำกิ่งมาปักชำหรือตอนกิ่ง

ธาตุอาหารหลักที่กระเทียมเถาต้องการ

ประโยชน์ของกระเทียมเถา

• ปลูกประดับบ้าน
• ใบอ่อน นำมารับประทานเป็นผักสดร่วมกับน้ำพริก

สรรพคุณทางยาของกระเทียมเถา

–

คุณค่าทางโภชนาการของกระเทียมเถา

การแปรรูปของกระเทียมเถา

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10598&SystemType=BEDO
http:// plant.opat.ac.th