กล้วยศรีนรา

ชื่ออื่นๆ : ปิซังกะแต, ปิซังเวก, ปิซังโอนิก, กล้วยม่วง

ต้นกำเนิด : มาเลเซียตะวันตก

ชื่อสามัญ : ปิซังกะแต

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Musa gracilis Holttum

ชื่อวงศ์ : MUSACEAE

ลักษณะของกล้วยศรีนรา

ต้น เป็นไม้ล้มลุก ลำต้นเทียมสูง 1-1.5 เมตร ขนาดผ่านศูนย์กลาง ประมาณ 8 ซม. มีปื้นสีม่วงทั่วไป

ใบ ใบเดี่ยว รูปขอบขนาน กว้าง 5-20 ซม. ยาว 60-80 ซม. แผ่นใบด้านล่างมีนวล เส้นกลางใบเป็นร่อง

ต้นกล้วยศรีนรา ลำต้นเทียมสูง 1-1.5 เมตร มีปื้นสีม่วงทั่วไป

ดอก หรือปลี ออกเป็นช่อตั้ง รูปกระสวย ยาวประมาณ 15 ซม. ก้านช่อยาว 10-15 ซม. ปลีมีใบประดับสีชมพูถึงม่วงแดงเข้ม เรียงซ้อนกันแน่น ส่วนปลายแหลมมีแต้มสีเขียว ใบประดับด้านนอก จะแผ่ บานออกและหลุดร่วงเมื่อผลเจริญขึ้น

ผล รวมเป็นหวี ผลเดี่ยวรูปแท่ง ขอบขนาน มีสันตามยาว กว้าง 1-2 ซม. ยาว 4-5 ซม. ผลอ่อนมีขนกระจาย เมล็ดกลมหรือแบนรี

ปลีกล้วยศรีนราปลีมีใบประดับสีชมพูถึงม่วงแดงเข้ม เรียงซ้อนกันแน่น

การขยายพันธุ์ของกล้วยศรีนรา

การแยกหน่อ

พบขึ้นกระจายบริเวณภาคใต้ ของประเทศไทยที่จังหวัดนราธิวาสและมาเลเซีย ออกดอกและ ติดผลช่วงเดือนเมษายน-มิถุนายน

ธาตุอาหารหลักที่กล้วยศรีนราต้องการ

ประโยชน์ของกล้วยศรีนรา

เป็นพืชที่หายาก มีช่อดอกที่สวยงาม
นำมาปลูกเป็นไม้ประดับได้ดี

สรรพคุณทางยาของกล้วยศรีนรา

สามารถอ่านเพิ่มเติมได้ที่ *สรรพคุณของกล้วย*

คุณค่าทางโภชนาการของกล้วยศรีนรา

การแปรรูปของกล้วยศรีนรา

สามารถติดตามความรู้เเกี่ยวกับเรื่องกล้วย การปลูกกล้วย พันธุ์กล้วย เพิ่มเติมได้ที่ เกษตรตำบล.คอม

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : www.qsbg.org, ชุมชนคนรักษ์พรรณไม้

กล้วยศรีนรา พันธุ์กล้วยหายาก นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ