ต้นตะขบ
ชื่ออื่นๆ : ตะขบป่า (ภาคกลาง) ตานเสี้ยน, มะเกว๋นนก, มะเกว๋นป่า (ภาคเหนือ)
ต้นกำเนิด : พบตามป่าเบญจพรรณ ป่าชายหาด
ชื่อสามัญ : ตะขบป่า
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Flacourtia cataphracta Roxb.
ชื่อวงศ์ : FLACOURTIACEAE
ลักษณะของต้นตะขบ
ต้น : เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขาที่เรือนยอดของต้น
ใบ : มีสีเขียว ลักษณะของใบจะกลมคล้ายกับใบพุทรา
ผล : เป็นลูกกลม ๆ โตขนาดเท่ากับลูกพุทรา มีรสหวานแต่จะฝาดเล็กน้อย ผลสุกมีสีแดงอม ดำ ผลจะสุกในเดือนกรกฎาคมถึงเดือนสิงหาคม
การขยายพันธุ์ของต้นตะขบ
ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด
ธาตุอาหารหลักที่ต้นตะขบต้องการ
ประโยชน์ของต้นตะขบ
ผลใช้รับประทาน และนำมาใช้เป็นยาฝาดสมานได้
สรรพคุณทางยาของต้นตะขบ
- ราก กินแก้ไตอักเสบ
- ต้น ยางจากต้นใช้เข้าเครื่องยา แก้อหิวาตกโรค
- เปลือกต้น ชงกินแก้เสียงแห้ง อมกลั้วคอแก้เจ็บคอ เปลือกตำรวมกับน้ำมัน ใช้ทาถูนวดแก้ปวดท้อง แก้คัน
- ใบ น้ำยางจากต้น และใบสด กินเป็นยาลดไข้สำหรับเด็ก แก้โรคปอดอักเสบ แก้ไอ แก้บิด และท้องเสีย ช่วยย่อย น้ำต้มใบแห้งกินเป็นยาฝาดสมาน ขับเสมหะ แก้หืดหอบ หลอดลมอักเสบ ขับลม และบำรุงร่างกาย
- ใบที่ย่างไฟจนแห้งใช้ชงกินหลังคลอดบุตร
- ผล กินได้ มีปริมาณวิตามินบีสูง แก้อ่อนเพลีย บรรเทาอาการโรคดีซ่าน ม้ามโต แก้คลื่นไส้ อาเจียน และเป็นยาระบาย
- เมล็ด ตำพอกแก้ปวดข้อ
คุณค่าทางโภชนาการของต้นตะขบ
การแปรรูปของต้นตะขบ
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9655&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
