ทะโล้
ชื่ออื่นๆ : สารภีดอย, คายโซ่, กะโซ้, มังกะตาล, มังตาน
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : –
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Schima wallichii choisy
ชื่อวงศ์ : THEACEAE
ลักษณะของทะโล้
ต้น เป็นไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ลำต้นตรงสูงประมาณ 15-25 เมตร ขนาดวัดรอบลำต้นได้ถึง 1.5 เมตร เปลือกนอกขรุขระแลมักแตกเป็นร่องลึกตามยาว สีทาปนน้ำตาลอ่อน เปลือกในสีน้ำตาลอมแดง มีเสี้ยนละเอียดสีขาว เป็นพิษต่อผิวหนัง
ใบ เป็นใบเดี่ยวรูปหอก ออกตามปลายกิ่งสลับกันไปและมักติดเป็นกระจุกตามปลายๆกิ่ง โคนและปลายใบสอบเรียว ขอบใบเรียบหรือบางที่หยักตื้นๆตามขอบ หลังใบมักมีสีเขียวเข้ม ท้องใบและเส้นกลางใบมีขนขึ้นประปราย
ดอก สีขาวหรือขาวนวล ออกดอกเดี่ยวตามง่ามใบ กลิ่นหอม ก้านดอกยาว กลีบดอกและกลีบรองกลีบดอกมีจำนวนเท่ากันอย่างละ 5 กลีบ กลีบดอกล่างมักเล็กกว่ากลีบอื่น เกสรผู้มีจำนวนมาก สีเหลือง เกสรเมียมีอันเดียวสั้น
ผล ผลค่อนข้างกลม ผิวแข็งโตประมาณ 2.5-3 ซม. เมื่อแก่เป็นสีน้ำตาลเข้มและจะแตกออกตามรอยประสาน เป็น 4-5 เสี่ยง แต่ละส่วนมีเมล็ด 4-5 เมล็ด
การขยายพันธุ์ของทะโล้
เพาะเมล็ดและการตอนกิ่ง
ธาตุอาหารหลักที่ทะโล้ต้องการ
ประโยชน์ของทะโล้
- ขี้เทาจากเปลือกให้สีเทาใช้เป็นสีผสมอาหาร
- เนื้อไม้สีน้ำตาลอมแดง มีเสี้ยนละเอียดสีขาว ใช้ในการก่อสร้างบ้านเรือนทำพื้น ฝาและกระดานได้ดี
- ไม้ดอกไม้ประดับ
สรรพคุณทางยาของทะโล้
คุณค่าทางโภชนาการของทะโล้
การแปรรูปของทะโล้
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9514&SystemType=BEDO
https://www.qsbg.org/Database/BOTANIC_Book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=812
https://www.flickr.com
