ปี่แป่ ผลทรงกลมสีเหลือง ผลมีรสหวานอมเปรี้ยว

ปี่แป่

ชื่ออื่นๆ : ปี่แป่, ปี่แปะ

ต้นกำเนิด : ตะวันตกเฉียงใต้ของจีน

ชื่อสามัญ :

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eriobotrya japonica

ชื่อวงศ์ : Rosaceae

ลักษณะของปี่แป่

ต้น  เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กหรือไม้พุ่ม ที่เขียวชอุ่มตลอดปี มีทรงพุ่มกลม ลำต้นเตี้ยและกิ่งที่งอกใหม่มักมีขน ต้นไม้สามารถเติบโตได้สูง 5 – 10 เมตร (16–33 ฟุต) แต่โดยทั่วไปมักมีขนาดประมาณ 3 – 4 เมตร (10–13 ฟุต)

ใบ  ใบเป็นแบบสลับเรียบง่ายยาว 10–25 เซนติเมตร (4–10 นิ้ว) ผิวใบด้านบนเขียวเข้มเป็นมัน หูใบแบน เนื้อเหนียว และมีขอบใบหยัก ใบด้านล่างมีขนนุ่มหนาแน่นสีน้ำตาลแดง หรือสีน้ำตาลเหลือง ใบอ่อนยังมีขนหนาแน่นด้านบน แต่ร่วงออกเมื่อใบเจริญเต็มที่

ดอก  ดอกมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 2 ซม. (1 นิ้ว) สีขาว ไม่มีก้านดอก มีกลีบดอก 5 กลีบและมีช่อดอกแข็งสามถึงสิบดอก ดอกไม้มีกลิ่นหอมหวานและมีกลิ่นหอมที่สามารถได้กลิ่นจากระยะไกล กลีบเลี้ยงมีขนละเอียดปกคลุม

ผล  ผลเติบโตเป็นกระจุกมีลักษณะเป็นรูปไข่ ทรงกลม หรือรูปลูกแพร์ ยาว 3–5 เซนติเมตร (1-2 นิ้ว) ผิวเรียบหรือเป็นสีเหลืองหรือสีส้มบางครั้งก็เป็นสีแดงอมแดง เนื้อ(เปลือกผล)ชุ่มฉ่ำน้ำ มีสีขาว เหลือง หรือส้ม และมีรสหวานอมเปรี้ยว ขึ้นอยู่กับพันธุ์ รสชาติเป็นส่วนผสมของผลส้มและมะม่วงอ่อน เริ่มสุกในช่วงฤดูใบไม้ผลิถึงฤดูร้อนขึ้นอยู่กับอุณหภูมิในพื้นที่ โดยทั่วไปในแต่ละพวง มี 3-10 ผล เมล็ดเดี่ยวสีน้ำตาลเข้มขนาดใหญ่ เมล็ดยาว โดยปกติจะอยู่ระหว่างหนึ่งถึงสี่เมล็ด พบมากที่สุดห้าเมล็ด  และออกผลตั้งแต่ต้นฤดูใบไม้ผลิถึงต้นฤดูร้อน  ดอกและผลจะมีช่วงระหว่างเดือนมิถุนายนไปจนถึงเดือนธันวาคมของทุกปี

การขยายพันธุ์ของปี่แป่

การเพาะเมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่ปี่แป่ต้องการ

ประโยชน์ของปี่แป่

ผลรับประทานสด มีรสหวานอมเปรี้ยว เมล็ดมีรสชาติคล้ายอัลมอนด์

สรรพคุณทางยาของปี่แป่

• ใบมีแทนนิน รสฝาด ใช้แก้อาการท้องเสียและเป็นยาระบาย
• ใบใช้เป็นยาแก้ไอ ละลายเสมหะ

คุณค่าทางโภชนาการของปี่แป่

การแปรรูปของปี่แป่

ผลทำแยมหรือเยลลี่  น้ำคั้นจากผลใช้ทำเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9476&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com