ผักเบี้ยหิน
ชื่ออื่นๆ : ผักโขมหิน
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : House purslane
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Trianthema portulacastrum L.
ชื่อวงศ์ : AIZOACEAE
ลักษณะของผักเบี้ยหิน
ต้น พืชล้มลุกลำต้นอวบน้ำ สีเขียวอมม่วง แตกกิ่งก้านโปร่งแผ่ราบไปตามพื้นดิน ตามลำต้นมีขนละเอียด
ใบ เป็นใบเดียวออกจากลำต้นแบบตรงข้ามเป็นคู่ รูปร่างใบค่อนข้างกลม รูปไข่กลับปลายใบมนหรือหยักเว้าอีกใบหนึ่ง ก้านใบยาว โคนก้าน ใบแผ่ออกเป็นกาบ
ดอก เป็นดอกเดี่ยว ออกตามซอกใบ ไม่มีก้านดอก ดอกมีสีขาว อมชมพูมี กลีบดอก 5 กลีบ ปลายกลีบ ปลายกลีบดอกโค้งมนออกดอกตลอดปี
ผล มีลักษณะเป็นฝักติดอยู่ตามซอกใบ ส่วนล่างของผักจะฝังจม อยู่ในง่ามใบภายในฝักมีเมล็ดสีดำรูปไตขนาดเล็กอยู่ภายใน
การขยายพันธุ์ของผักเบี้ยหิน
ใช้หัว/เหง้า/หน่อ/แยกเหง้าปลูกได้เลย
ธาตุอาหารหลักที่ผักเบี้ยหินต้องการ
ประโยชน์ของผักเบี้ยหิน
ราก ทำให้ประจำเดือนมาปกติ เป็นยาถ่าย
ข้อควรระวัง ถ้าใช้มากเกินไปทำให้แท้งได้
สรรพคุณทางยาของผักเบี้ยหิน
เป็นสมุนไพรช่วยขับลม ดับพิษโลหิต บำรุงโลหิตช่วยทำให้ประจำเดือนปกติ ขับปัสสาวะ เป็นยาถ่ายแก้ริดสีดวงทวาร และแก้ฟกบวม
คุณค่าทางโภชนาการของผักเบี้ยหิน
การแปรรูปของผักเบี้ยหิน
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10587&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
