ผักแส้ว
ชื่ออื่นๆ : ผักแส้วหรือผักแซ่ว (เหนือ) เถาวัลย์ดำ (สระบุรี)
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : –
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Marsdenia glabra Cost
ชื่อวงศ์ : OLEACEAE
ลักษณะของผักแส้ว
ต้น เป็นไม้เลื้อย ลำต้นเป็นเถากลมขนาดเล็กสีเขียว บางช่วงเลื้อยงอไปงอมา เถามีเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.01-0.15 ซม.
ใบ ใบเดี่ยวออกตรงกันข้ามกัน ใบมีสีเขียวเป็นรูปหอกปนรูปไข่กว้าง2-4ซม. ใบยาว 4-12 ซม. ก้านใบสั้น 0.05-2 ซม. หลังใบสีเขียวเข้มกว่าท้องใบขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม ฐานใบสอบแหลม
ดอก ดอกมีกลีบดอกสีขาว กลีบดอกเล็กเรียวแหลมยาว 3-5 เมตรดอกมีกลิ่นหอม
ผล ผลมีขนาดเล็ก กว้าง 6 มม. ยาว 5 ซม.
เมล็ด มีขนาดเล็ก
การขยายพันธุ์ของผักแส้ว
ใช้เหง้า
ธาตุอาหารหลักที่ผักแส้วต้องการ
ประโยชน์ของผักแส้ว
ผักแส้วเป็นผักพื้นบ้านของทางภาคเหนือ ยอดอ่อนและใบอ่อนสด มีรสขมอมหวาน นำมายำกับปลาทูนึ่ง ใบอ่อนสดเป็นผักจิ้มร่วมกับ น้ำพริกไข่มดแดงหรือนำมาแกงกับปลาแห้งหรือนำมาแกงแคร่วมกับผักชนิดต่าง ๆ หรือนำมาลวกนึ่ง เป็นผักจิ้มร่วมกับน้ำพริกเเดงหรือน้ำพริกปลาร้า
สรรพคุณทางยาของผักแส้ว
- ใบ ช่วยเจริญอาหาร แก้ไข้กระหายน้ำ บำรุงร่างกาย
- ดอก บำรุงหัวใจบไำรุงครรภ์รักษาแก้ไข้ตัวร้อน
- ราก ถอนพิษยาเบื่อเมา ถอนพิษไข้ถอนพิษอักเสบต่างๆ
คุณค่าทางโภชนาการของผักแส้ว
การแปรรูปของผักแส้ว
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9457&SystemType=BEDO
https://cdn.gotoknow.org
