พวงแสด ไม้เถาเลื้อยที่มีขนาดใหญ่ สามารถเลื้อยเกาะได้ไกล ปลูกเป็นไม้ดอกไม้ประดับ

พวงแสด

ชื่ออื่นๆ : พวงแสด

ต้นกำเนิด : แถบประเทศในอเมริกาใต้ ประเทศบราซิลและอาเจนตินา

ชื่อสามัญ : Orange Trumpet, Flame Flower.

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Pyrostegia venusta., Miers.

ชื่อวงศ์ : BIGNONIACEAE

ลักษณะของพวงแสด

ต้น  เป็นพันธุ์ไม้เถาเลื้อยที่มีขนาดใหญ่ สามารถเลื้อยเกาะได้ไกลมากกว่า 40 ฟุต เถาอ่อนสีเขียว เมื่อแก่จะกลายเป็นสีน้ำตาล

ใบ ใบเป็นใบประกอบ มี 3 ใบย่อย แต่จะมีบางใบที่เป็นคู่โดยใบย่อยที่สามที่อยู่ตรงกลางจะเปลี่ยนจากใบเป็นมือเกาะ ใบออกสลับกัน สีเขียวเข้ม ก้านใบสั้นเกือบชิดกิ่ง ใบรูปไข่ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบไม่มีจัก

ดอก  ดอกพวงแสดออกดอกเป็นช่อตามซอกใบ และตามปลายกิ่งส่วนยอดดอกดกจนดูแน่นช่อ มีกลีบรองดอก เป็นรูปถ้วย หรือรูปกระดิ่งหงาย ดอกเป็นรูปทรงกรวย เรียวยาว ปลายดอกจะบานออกเป็น 4 กลีบ เมื่อดอกบานเต็มที่กลีบดอกจะงอโค้งลงข้างล่าง ดอกยาวประมาณ 5–6 เซนติเมตร ภายในดอกมีเกสรตัวผู้ 4 อัน สั้นยาวไม่เท่ากัน สั้น 2 อัน และยาว 2 อัน เกสรตัวเมีย 1 อัน อยู่ตรงกลาง สีตองอ่อน และยาวกว่าเกสรตัวผู้ พวงแสดออกดอกช่วง เดือนธันวาคม–มีนาคม ของทุกปี

การขยายพันธุ์ของพวงแสด

การปักชำกิ่งหรือตอนกิ่ง

ธาตุอาหารหลักที่พวงแสดต้องการ

ประโยชน์ของพวงแสด

ปลูกเป็นไม้ประดับ

สรรพคุณทางยาของพวงแสด

–

คุณค่าทางโภชนาการของพวงแสด

การแปรรูปของพวงแสด

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11615&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com