ระย่อมใหญ่
ชื่ออื่นๆ : ขะย่อมใหญ่ (เพชรบูรณ์) จี้ปุก (ภาคเหนือ) แฉก (นครศรีธรรมราช, ตรัง) ปอนุ (มูเซอ-เชียงราย)
พุดน้อย (ลำปาง) ยาแก้ฮากขม (เงี้ยว-เชียงใหม่) ระย่อมใหญ่ (ภาคกลาง) สะลัก (เงี้ยว-เชียงใหม่)
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : Common devil-pepper
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Rauvolfia verticillata (Lour.) Baillon
ชื่อวงศ์ : APOCYNACEAE
ลักษณะของระย่อมใหญ่
ต้น ไม้พุ่ม หรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูง 1-2 เมตร กิ่งก้านเกลี้ยง มียางขาว
ใบ ใบเดี่ยว ออกตรงข้าม รูปรี หรือรูปไข่กลับ หรือรูปใบหอกกลับ กว้าง 1-10 ซม. ยาว 3.1 – 30 ซม. ผิวเกลี้ยง
ดอก ดอกออกเป็นช่อเวียนที่ปลายยอด ช่อยาว 2.2-14 ซม. กลีบดอกสีขาว โคนเชื่อมเป็นหลอด ปลายแยก
ผล ผลเดี่ยว หรือออกเป็นคู่ รูปไข่ กว้าง 4.5-5 มม. ยาว 8.3-14 ซม.
การขยายพันธุ์ของระย่อมใหญ่
ใช้เมล็ด
ธาตุอาหารหลักที่ระย่อมใหญ่ต้องการ
ประโยชน์ของระย่อมใหญ่
สรรพคุณทางยาของระย่อมใหญ่
- ราก ลดความดันโลหิต แก้ไข้ แก้นิ่ว
- ใบ ตำพอกแก้สัตว์มีพิษต่อย
คุณค่าทางโภชนาการของระย่อมใหญ่
การแปรรูปของระย่อมใหญ่
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11095&SystemType=BEDO
www.flickr.com
