วาว กว้าว
ชื่ออื่นๆ : กระทุ่มขว้าว (ตาก) กระทุ่มดง, กระทุ่มแดง (กาญจนบุรี) กาว (เลย) ขา (อุบลราชธานี, อุดรธานี) ตุ้มกว้าว (เหนือ) วาว (สุราษฎร์ธานี)
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : กว้าว
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Haldina cordifolia (Roxb.) Ridsdale
ชื่อวงศ์ : RUBIACEAE
ลักษณะของวาว กว้าว
ต้น ไม้ต้นขนาดกลางถึงใหญ่ ไม้ผลัดใบสูง 25 – 30 เมตร ลำต้นตรง เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกเรียบหนา สีเขียวอ่อนปนเทา
ใบ ใบป้อม รูปหัวใจขนาด 8 – 9, 16 – 17 เซนติเมตรเนื้อใบบางหลังใบมีขนสาก ๆ สีเข้มกว่าท้องใบ
ดอก ดอกเป็นช่อกลมสีเหลืองมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ดอกเดี่ยว ๆ หรือเป็นกระจุกโคนกลีบรอบดอกติดเป็นดอก ปลายแยกเป็น 3 แฉก โคนกลีบอกติดกันรูปกรวย
การขยายพันธุ์ของวาว กว้าว
ใช้เมล็ด
ธาตุอาหารหลักที่วาว กว้าวต้องการ
ประโยชน์ของวาว กว้าว
- ข้อมูลจากเอกสาร : เนื้อไม้ใช้ทำกระดานพื้น เครื่องตกแต่งบ้าน ลังใส่ของ เครื่องกลึง เครื่องแกะสลัก
- ข้อมูลจากภูมิปัญญาไทย : นำมาทำเครื่องแกะสลัก เช่น รูปนก กวาง นำมาตกแต่งบ้าน เช่นทำเป็นโต๊ะ
สรรพคุณทางยาของวาว กว้าว
- ราก ใช้ทำยาแก้โรคผิวหนัง ยอดอ่อนรับประทานแก้ปวดศีรษะ
- ใบสด ตำคั้นใส่แผล ฆ่าตัวหนอนในแผล
คุณค่าทางโภชนาการของวาว กว้าว
การแปรรูปของวาว กว้าว
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11787&SystemType=BEDO
www.flickr.com
