ส้มมือ
ชื่ออื่นๆ : ส้มมือ, ส้มโอมือ, ส้มนิ้วพระหัตถ์, ส้มหัตถ์พระเจ้า
ต้นกำเนิด : แถบเอเชีย
ชื่อสามัญ : Buddha’s Fingers, Fingered Citron
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Citrus medica Linn. var. Sarcodactylis Swing.
ชื่อวงศ์ : RUTACEAE
ลักษณะของส้มมือ
ต้น ไม้พุ่ม สูง 2-4 เมตร ลำต้นและกิ่ง มีหนามยาวแข็ง
ใบ ใบเป็นใบประกอบชนิดลดรูปที่มีใบย่อยใบเดียวออกสลับ กว้าง 4-5 ซม.ปลายและโคนมน ขอบจักเป็นฟันเลื่อย
ดอก ดอกสีขาว กลิ่นหอม ออกเดี่ยวหรือเป็นกระจุก 2-3 ดอก ตามซอกใบและกิ่ง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ กลีบดอก 5 กลีบ ร่วงง่าย ด้านนอกของกลีบสีม่วงแดง เมื่อบาน วัดผ่าศูนย์กลาง 2-3 ซม. เกสรผู้จำนวนมาก
ผล ผลรูปรีขนาดใหญ่ ปลายเป็นแฉกคล้ายนิ้วมือที่งอ สีเขียวผิวมันขรุขระเล็กน้อย เมื่อสุกสีเหลือง วัดผ่าศูนย์กลาง 8-10 ซม. ยาว 12-15ซม. ภายในผลสีขาวเหมือนเปลือกส้มโอ เนื้อและเมล็ดไม่มี
การขยายพันธุ์ของส้มมือ
การตอนกิ่ง
ธาตุอาหารหลักที่ส้มมือต้องการ
ประโยชน์ของส้มมือ
- นิยมใช้ทำยาดมส้มโอมือ เครื่องหอม
- ผลไม่สามารถนำมารับประทานได้โดยตรง แต่อาจนำเปลือกมาใช้ผสมในอาหารได้
สรรพคุณทางยาของส้มมือ
- ผิวของผลมีน้ำมันหอมระเหย ใช้เปลือกแห้งทำยาดมส้มมือ สูดดมบำรุงหัวใจบรรเทาอาการเป็นลม หน้ามืดตาลาย
- น้ำในผล มีรสเปรี้ยวคล้ายมะกรูด มีวิตามินซีสูง กินเป็นยาฟอกเลือดประจำเดือนสตรี
ใช้ผสมเป็นยากัดเสมหะ แก้ไอ แก้เลือดออกตามไรฟัน
คุณค่าทางโภชนาการของส้มมือ
การแปรรูปของส้มมือ
เปลือกหั่นเป็นลูกเต๋าเล็ก เชื่อมในน้ำตาล เป็นขนม ทำแยม
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=9954&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com