หิรัญญิการ์
ชื่ออื่นๆ : เถาตุ้มยำช้าง (ภาคเหนือ)
ต้นกำเนิด : จีน อินเดีย และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น กัมพูชา ไทย มาเลเซีย ลาว เวียดนาม
ชื่อสามัญ : Herald trumpet
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Beaumontia grandiflora Wall.
ชื่อพ้อง : Beaumontia longiflora Hook.f., Beaumontia longifolia Lodd. ex Loudon, Echites grandiflorus Roxb.
ชื่อวงศ์ : APOCYNACEAE
ลักษณะของหิรัญญิการ์
ต้นหิรัญญิการ์ ไม้เถาเนื้อแข็ง มีน้ำยางสีขาวคล้ายน้ำนม ลำเถาเลื้อยพาดพันไปตามพุ่มไม้และเรือนยอดของต้นไม้สูงๆ
ใบหิรัญญิการ์ ใบเดี่ยว ออกเป็นคู่ตรงข้าม รูปไข่กลับถึงรูปรี กว้าง 3-11 ซม. ยาว 8-29 ซม. ใบอ่อนมีขน ใบแก่มักเรียบเกลี้ยง
ดอกหิรัญญิการ์ ดอกสีขาวนวล ออกเป็นช่อสั้นที่ปลายกิ่ง มีกลิ่นหอมอ่อน ดอกย่อยบานไม่พร้อมกัน ขนาดบานเต็มที่กว้างถึง 10 ซม. กลีบรองดอกรูปไข่ ปลายแหลม กลีบดอกแผ่กว้าง เชื่อมกันคล้ายรูปลำโพง ปลายแยกเป็น 5 กลีบ เกสรผู้ 5 อัน อยู่ในหลอดกลีบดอก รังไข่มีขนปกคลุม
ผลหิรัญญิการ์ ผลเป็นฝักขนาดใหญ่ รูปรี กว้าง 5-6 ซม. ยาว 20-30 ซม. ปลายมนทู่ เมื่อแก่แตกเป็น 2 ซีก เมล็ดมีจำนวนมาก ส่วนปลายมีขนยาวอ่อนนุ่มติดอยู่ เป็นกระจุก
การขยายพันธุ์ของหิรัญญิการ์
การเพาะเมล็ด, ปักชำ หรือตอนกิ่ง ต้องใช้ฮอร์โมนในการเร่งการออกราก เวลาที่ใช้ประมาณ 2 เดือน ดังนั้นถุงที่ใช้ทำตุ้มตอนควรเป็นถุงที่หนากว่าปกติ
ธาตุอาหารหลักที่หิรัญญิการ์ต้องการ
ชอบขึ้นอยู่ตามชายป่าดิบ หรือป่าเบญจพรรณใกล้ลำธาร ทางภาคเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคตะวันตกเฉียงใต้
ประโยชน์ของหิรัญญิการ์
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไป
สรรพคุณของหิรัญญิการ์
เมล็ด เป็นยาบำรุงหัวใจ เนื่องจากมีสารจำพวก “คาร์ดีโนไลด์” หากรับประทานมากอาจถึงตายได้
คุณค่าทางโภชนาการของหิรัญญิการ์
การแปรรูปหิรัญญิการ์
สามารถติดตามความรู้เเกี่ยวกับการเกษตร เพิ่มเติมได้ที่ เกษตรตำบล.คอม
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : www.rpplant.royalparkrajapruek.org, www.flickr.com
ดอกสวยมาก