ตำลึงตัวผู้
ชื่ออื่นๆ : ตำลึง ตำลึงตัวผู้ บังกาเชียงใหม่เรียก ผักแคบ
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : ตำลึงตัวผู้
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Solena amplexicaulis (Lam.) Gandhi
ชื่อวงศ์ : Cucurbitaceae
ลักษณะของตำลึงตัวผู้
ต้นตำลึงตัวผู้ เป็นไม้เถาที่มีหนวดจับยึดเลื้อยไปได้ทั้งสูงและพื้นราบ
ใบสีเขียว ใบเว้าด้านข้าง ดอกตำลึงเป็นสีขาว มีแฉก 5 แฉกตำลึงตัวผู้ออกดอก แต่ไม่มีลูกเหมือนตัวเมีย เป็นไม้ที่ทนมากเพราะถ้าแห้งเหี่ยวตายไปแล้วในหน้าแล้ง
ถ้ามีน้ำหรือฝนตกลงมาก็จะสามารถฟื้นตัวกลับมาได้
การขยายพันธุ์ของตำลึงตัวผู้
ใช้เมล็ด/ส่วนมาตำลึงจะขึ้นเองตามธรรมชาติ ปลูกได้ง่ายในดินทั่วไป
มีเลือกขอให้มีความชุ่มชื้นของน้ำก็งอกงามได้เสมอ ถ้าจะปลูกก็เพาะเมล็ด จากผลที่แก่ของตำลึงตัวเมียกำด้แล้วเลือกเอาตำลึคงตัวผู้ปลูกที่หลัง
โดยสังเกตที่ใบเว้าลึกๆจะแตกต่างจากตัวเมีย
ธาตุอาหารหลักที่ตำลึงตัวผู้ต้องการ
ประโยชน์ของตำลึงตัวผู้
สรรพคุณทางยาของตำลึงตัวผู้
เอาใบตำลึงตัวผู้มาพอกดับพิษร้อน ถอนพิษไข้ได้ดี
ทาตามร่างกายที่ถูกพิษต่างๆ เช่นพิษจากแมลง ใบหญ้า อาการแสบๆคันคันๆ
จะหายไปได้
คุณค่าทางโภชนาการของตำลึงตัวผู้
การแปรรูปของตำลึงตัวผู้
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11819&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com