เอื้องสร้อยระย้า
ชื่ออื่นๆ :
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : เอื้องสร้อยระย้า
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Otochilus albus Lindl
ชื่อวงศ์ : ORCHIDACEAE
ลักษณะของเอื้องสร้อยระย้า
ลักษณะ กล้วยไม้อิงอาศัย ลำลูกกล้วยรูปทรงกระบอกต่อกันดูคล้าย ไส้กรอก ใบ รูปใบหอก กว้าง 2.5-3.5 ซม. ยาว 14-18 ซม. ออกคู่ที่ปลายลำลูกกล้วย ดอก ออกเป็นช่อยาวห้อยลง 10-15 ซม. โคนช่อดอกมีกาบประดับเรียงซ้อนกัน ดอกมีจำนวน 20-25 ดอก ดอกสีขาว อมชมพู ออกม่วง บานเต็มที่กว้าง 1 ซม. เส้าเกสรเรียวยาว ขนาดดอก 0.8-1.2 ซม. กลิ่นหอม ดอกทยอยบานเกือบพร้อมกันทั้งช่อ พบอิงอาศัยตามก้อนหินและต้นไม้ในป่าดิบเขา เกือบทุกภาค
การขยายพันธุ์ของเอื้องสร้อยระย้า
ใช้หัว/เหง้า/หน่อ/การกระจายพันธุ์
และนิเ้วศวิทยา พบตามป่าดิบเขาในภาคเหนือ ภาคตะวันออกและภาคใต้ ออกดอกเดือนพฤษภาคม
ธาตุอาหารหลักที่เอื้องสร้อยระย้าต้องการ
ประโยชน์ของเอื้องสร้อยระย้า
เป็นไม้ประดับ
สรรพคุณทางยาของเอื้องสร้อยระย้า
–
คุณค่าทางโภชนาการของเอื้องสร้อยระย้า
การแปรรูปของเอื้องสร้อยระย้า
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=11303&SystemType=BEDO