แคบ้าน นิยมนำมาทำแกงส้ม และต้มจิ้มน้ำพริก

แคบ้าน

ชื่ออื่นๆ : ดอกแคบ้าน,  ต้นแค หรือแค (ภาคกลาง) แคขาว (กรุงเทพฯและเชียงใหม่) แคแดง

ต้นกำเนิด : แถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรืออินเดีย พบทั่วไปทุกภาคในประเทศไทย

ชื่อสามัญ : แคบ้าน Cork Wood Tree, Vegetable Humming Bird Agatti

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Sesban Sesbania grandiflora ( Desv. ) Linn.

ชื่อวงศ์ : PAPILONOIDEAE

ลักษณะของแคบ้าน

ต้น เป็นไม้ต้นขนาดเล็ก สูง 3-6 เมตร แตกกิ่งก้านสาขามาก เปลือกต้นสีน้ำตาลปนเทา ขรุขระ แตกเป็นสะเก็ด

ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ออกเรียงสลับ ใบย่อยรูปรีขอบขนาน กว้าง 1-1.5 ซม. ยาว 3-4 ซม. ปลายใบและโคนใบมน ขอบใบเรียบ แผ่นใบเรียบ สีเขียว

ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบ 2-4 ดอก ดอกสีขาวหรือแดง มีกลิ่นหอม ก้านเกสรเพศผู้สีขาว 60 อัน

ผล เป็นฝัก ยาว 8-15 ซม. ฝักแก่แตกเป็น 2 ซีก เมล็ดกลมแป้น สีน้ำตาล มีหลายเมล็ด

การขยายพันธุ์ของแคบ้าน

ใช้เมล็ด

ธาตุอาหารหลักที่แคบ้านต้องการ

ประโยชน์ของแคบ้าน

นิยมนำยอดและดอกมารับประทาน เมนูที่นิยมคือ แกงส้ม และต้มจิ้มน้ำพริก

สรรพคุณทางยาของแคบ้าน

ส่วนที่ใช้ : เปลือกต้น ดอก ใบสด ยอดอ่อน

สรรพคุณ :

• เปลือก
  – ต้มหรือฝนรับประทาน แก้โรคบิดมีตัว
  – แก้มูกเลือด แก้ท้องเดิน ท้องร่วง คุมธาตุ
  – ภายนอก ใช้ชะล้างบาดแผล
• ดอก,ใบ
  – รับประทานแก้ไข้เปลี่ยนอากาศ เปลี่ยนฤดู (แก้ไข้หัวลม)
  ชาวอินเดีย ใช้สูดน้ำที่คั้นได้จากดอกหรือใบแคเข้าจมูกรักษาโรค ริดสีดวงในจมูก และทำให้มีน้ำมูกออกมา แก้ปวดและหนักศีรษะ ลดความร้อน ลดไข้
• ใบสด
  – รับประทานใบแคทำให้ระบาย
  – ใบแค ตำละเอียด พอกแก้ช้ำชอก

วิธีและปริมาณที่ใช้ :
แก้มูกเลือด บิดมีตัว แก้ท้องเดิน ท้องร่วง คุมธาตุ
ใช้เปลือกต้นปิ้งไฟ 1 ส่วน ต้มกับน้ำหรือน้ำปูนใส 10 ส่วน รับประทานครั้งละ 1-2 ช้อนแกง
แก้ไข้ ลดความร้อน แก้ไข้หัวลม (หรือไข้อากาศเปลี่ยน)
– ใบสด ต้มกับน้ำรับประทานลดไข้ ใช้ยอดอ่อนจำนวนไม่จำกัด ลวกจิ้มกับน้ำพริก รับประทานแก้ปวดศีรษะข้างเดียว
– ใช้ดอกที่โตเต็มที่ล้างน้ำ ต้มกับหมูทำบะช่อ 1 ชาม รับประทาน 1 มื้อ รับประทานติดต่อกัน 3-7 วัน จะได้ผล

คุณค่าทางโภชนาการของแคบ้าน

การแปรรูปของแคบ้าน

แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=12234&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com