ม้ากระทืบโรง
ชื่ออื่นๆ : ม้าคอกแตก คอกม้าแตก มันฤาษี กาโร (ระนอง), พญานอนหลับ (นครสวรรค์), มาดพรายโรง (โคราช), เดื่อเครือ (เชียงใหม่), บ่าบ่วย (คนเมือง), ม้าทะลายโรง (ภาคอีสาน)
ต้นกำเนิด :
ชื่อสามัญ : ม้ากระทืบโรง
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ficus sarmentosa Buch.-Ham. ex Sm
ชื่อวงศ์ : MORACEAE
ลักษณะของม้ากระทืบโรง
เป็นไม้พุ่มรอเลื้อย เลื้อยเกาะไปตามพรรณไม้อื่นมีน้ำยางขาว สูงถึง 25 เมตร กิ่งอ่อน ก้านใบผิวใบด้านล่าง และฐานรองดอกอ่อนมีขน ใบเดี่ยว เรื่องสลับ รูปใบหอก รูปไข่หรือรูปของขนานแกมวงรี กว้าง 7-9 ซม. ยาว 12-18 ซม. เปลือกสีน้ำตาล มีปุ่มขึ้นคล้ายหนาม ดอกช่อ ลักษณะทรงกลมคล้ายผลออกเดี่ยวๆ ที่ซอกใบ แยกเพศ อยู่ในช่อเดี่ยวกัน ฐานรองดอกรูปทรงกลม ผลสด รูปทรงกลม ภายในสีแดง

การขยายพันธุ์ของม้ากระทืบโรง
ใช้กิ่ง/ลำต้น/ขยายพันธุ์ ด้วยการตัดเถาม้ากระทืบโรงยาวประมาณ 1 คืบ นำมาปักชำได้
ธาตุอาหารหลักที่ม้ากระทืบโรงต้องการ
ประโยชน์ของม้ากระทืบโรง
เถามีรสเย็นขื่น ใช้ดองกับสุรา หรือใช้ต้มดื่มช่วยบำรุงกำลัง หรือจะใช้เถาม้ากระทืบโรงที่ตากแห้งแล้วนำมาเข้าเครื่องยา ต้มน้ำดื่มเป็นยาบำรุงกำลัง แก้อาการปวดเมื่อยตามร่างกายก็ได้เช่นกัน
สรรพคุณทางยาของม้ากระทืบโรง
สรรพคุณตามตำรายาไทย ใช้ เถา บำรุงกำลัง ต้น บำรุงร่างกาย บำรุงความกำหนัด ช่วยขับน้ำย่อย เนื้อไม้ แก้ปวดหลัง แก้ปวดหัว ทั้งต้น บำรุงธาตุ บำรุงกำลัง
คุณค่าทางโภชนาการของม้ากระทืบโรง
การแปรรูปของม้ากระทืบโรง
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : http://www.bedo.or.th/lcdb/biodiversity/view.aspx?id=10688&SystemType=BEDO
https://www.flickr.com
One Comment