กล้วย
ชื่ออื่นๆ : กล้วยแข้ (เหนือ), กล้วยเถื่อน (ใต้), กล้วยลัง (อุตรดิตถ์), กล้วยเม่น (เชียงใหม่)
ต้นกำเนิด : ภาคตะวันตกของไทย ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และอินเดีย
ชื่อสามัญ : Kluai Pa Doi Mu Ser
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Musa acuminata Colla
ชื่อพ้อง : Musa acuminata subsp. acuminata, Musa corniculata Kurz, Musa simiarum Kurz
ชื่อวงศ์ : MUSACEAE
ลักษณะของกล้วย
ต้น ลำต้นเทียมสูงประมาณ 4.8 ม. เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 12 ซม. กาบลำต้นด้านนอกสีเขียวประสีดำ ส่วนด้านในสีแดงคล้ำ
ใบ รูปขอบขนาน กว้าง 50-70 ซม. ยาว 1.9-2.3 ม. สีเขียว ก้านใบยาวประมาณ 80 ซม. สีเขียวอมเหลือง ร่องใบเปิด ก้านใบเรียวเล็ก ก้านใบเปิดมีครีบสีชมพูอมแดง หลังใบมีนวลมาก ใบชูขึ้น ตำแหน่งโคนใบสองข้างไม่เท่ากัน
ดอก หรือปลี มีใบประดับสีเหลืองอ่อนหรือสีม่วง รูปไข่ ปลายแหลม ก้านช่อดอกมีขนอ่อนปกคลุม กาบปลีสีแดงเข้ม ม้วนงอชัดเจน ดอกย่อยมีก้านดอกสั้น
ผล ช่อผลมี 3-7 หวี หวีหนึ่งมี 10-16 ผล ผลมีขนาดเล็ก รูปทรงกระบอกหรือทรงรี ยาว 7-10 ซม. กว้าง 2-5 ซม. ไม่มีเหลี่ยม ปลายมน เปลือกบางสีเขียวอมเหลือง เนื้อสีเหลือง เมล็ดจำนวนมาก
การขยายพันธุ์ของกล้วย
การเพาะเมล็ด, การแยกหน่อ
กล้วยป่าเป็นดัชนีชี้วัดความอุดมสมบูรณ์ของป่าต้นน้ำ สามารถกักเก็บน้ำ แล้วระบายสู่ลำธารในช่วงฤดูแล้งได้ดี
ธาตุอาหารหลักที่กล้วยต้องการ
ชอบขึ้นเป็นกลุ่มในดินที่อุ้มน้ำ บริเวณริมลำธารที่มีความชื้นสูง พบขึ้นทั่วไปในป่าดิบ ในประเทศไทยพบทั่วทุกภาค ที่ความสูง 1,200 ม. จากระดับทะเลปานกลาง
ประโยชน์ของกล้วย
กล้วยป่าสามารถใช้ประโยชน์ได้ตลอดทั้งปี โดยนำมาปรุงอาหารได้สารพัด เช่น หยวกกล้วยนำมาแกงใส่ไก่ กระดูกหมู หรือปลาแห้ง ยำใส่ปลากระป๋อง กินกับน้ำพริกได้ทั้งดิบและสุก หรือนำมาตำกับมดแดง ส่วนหัวปลีนำมาชุบแป้งทอด ห่อนึ่งใส่เนื้อหมู หรือยำกับเนื้อไก่ นอกจากนี้กาบต้นแห้งนำไปขายเพื่อทำกระดาษสา
สรรพคุณทางยาของกล้วย
- ยาง สมานแผลห้ามเลือด
- ผลดิบ แก้ท้องเสีย ผลสุก เป็นยาระบายสำหรับผู้ที่เป็น โรคริดสีดวงทวาร
- หัวปลี แก้โรคเกี่ยวกับลำไส้ แก้โรคโลหิตจาง ลดน้ำตาลในเส้นเลือด
คุณค่าทางโภชนาการของกล้วย
การแปรรูปของกล้วย
สามารถติดตามความรู้เเกี่ยวกับเรื่องกล้วย การปลูกกล้วย พันธุ์กล้วย เพิ่มเติมได้ที่ เกษตรตำบล.คอม
แหล่งข้อมูลที่น่าเชื่อถือ : www.rpplant.royalparkrajapruek.org, www.qsbg.org
